بهترین و بدترین بازی‌های Dead Rising

فرنچایز Dead Rising همواره در سایه‌ی محبوب‌تر و موفق‌تر کپ کام، Resident Evil، قرار داشته است. با اینکه Dead Rising به اندازه‌ی Resident Evil محبوبیت و شهرت ندارد، ویژگی‌های منحصربه‌فردش نظیر شخصیت‌های جالب، فضای عجیب و غریب، انبوهی از زامبی‌ها و محدودیت‌های زمانی تنش‌زا باعث شد تا این بازی به یک تجربه خاص تبدیل شود و جامعه‌ای از هواداران خود را شکل دهد. داستان Dead Rising از سال ۲۰۰۶ آغاز شد؛ بازی‌ای که به وضوح با سایر بازی‌های زامبی تا آن زمان متفاوت بود. این بازی به بازیکنان این امکان را می‌داد که فانتزی‌های مشابه به آنچه در فیلم برجسته Dawn of the Dead دیده می‌شود را تجربه کنند. در نهایت، شما می‌توانستید در یک مرکز خرید پر از زامبی‌ها گشت و گذار کنید و استراتژی‌های خود را به کار ببندید.

با گذشت زمان، فرنچایز دچار تغییراتی شد که هم مثبت و هم منفی بودند. پس از انتشار Dead Rising 4 در سال ۲۰۱۶، فعالیت این فرنچایز برای مدتی متوقف شد. اما خبر خوب این است که این فرنچایز به زودی به دنیای بازی‌های ویدیویی بازخواهد گشت. با این حال، این بازگشت به شکل یک دنباله نخواهد بود؛ کپ کام قصد دارد به مناسبت بیستمین سالگرد انتشار اولین بازی از سری، در ماه سپتامبر نسخه ریمیک Dead Rising را معرفی کند.

پیش از آنکه به سراغ نسخه جدید این عنوان کلاسیک ایکس باکس ۳۶۰ بروید، بیایید نگاهی به بازی‌های این فرنچایز بیندازیم و بررسی کنیم که کدام یک موفق و کدامیک کمتر موفق بوده‌اند.

۹. Dead Rising Mobile Edition

سال انتشار: ۲۰۱۰

با اینکه این بازی قرار بود نسخهٔ پورت از Dead Rising اصلی باشد، در عمل تبدیل به نسخه‌ای ناامیدکننده، ضعیف و غیرقابل بازی شد. یکی از نقاط قوت Dead Rising تعداد زیاد زامبی‌ها در صفحه‌نمایش بود، اما در این نسخه خبری از آن ویژگی برجسته نیست.

۸. Dead Rising Chop ‘Till You Drop

سال انتشار: ۲۰۰۹

پورت کردن Dead Rising به کنسول Wii بدون شک نیاز به حذف یا تغییر برخی از بخش‌های بازی داشت. با این حال، برخلاف نسخه موبایلی، Chop ‘Till You Drop به طور قابل توجهی شبیه به Dead Rising از نظر ظاهر، صدا و گیم‌پلی است. هرچند که این بازی در واقع نسخه‌ای از Resident Evil 4 برای Wii در قالب Dead Rising است، اما هنوز هم قابل بازی است، حتی اگر تعداد زامبی‌ها در فریم به اندازه نسخه اصلی نباشد.

۷. Dead Rising 2: Case West

سال انتشار: ۲۰۱۰

قرار دادن Case West در این جایگاه ممکن است برای برخی از طرفداران فرنچایز خوشایند نباشد، اما این بازی عمدتاً تجربه‌ای خسته‌کننده در محیط‌های یکنواخت و کسل‌کننده از انبارها و ادارات است. تنها نقاط قوت بازی، ملاقات فرانک وست (پروتاگونیست بازی اول) با چاک گرین (پروتاگونیست بازی دوم) و کمک به او هستند که به ندرت جذاب به نظر می‌آیند. اگرچه خوشحالم که این بسته الحاقی به پیشبرد داستان فرنچایز کمک کرده است، اما به جز این دو مورد، Case West بازی کوتاه و فراموش‌شدنی است.

۶. Dead Rising 4

سال انتشار: ۲۰۱۶

وقتی برای اولین بار از بازگشت فرانک وست و شهر آشنا از بازی اول مطلع شدم، واقعاً هیجان‌زده شدم. اما متأسفانه، این دنبالهٔ زمستانی نتوانست موفقیت زیادی کسب کند، و دلیل اصلی آن این است که دیگر حس و حال یک بازی Dead Rising را ندارد. آنچه که بازی‌های قبلی را برجسته می‌کرد تنها زامبی‌ها نبودند، بلکه جهانی باورپذیر و در عین حال عجیب، مکانیک تصویربرداری، و چالش‌های مربوط به تعادل بین محدودیت زمانی و گشت‌وگذار در بازی بودند. Dead Rising 4 محدودیت زمانی را حذف کرده، حمل سلاح‌ها را ساده‌تر کرده و به طرز غیرمنطقی‌ای از حد خود فراتر رفته است. نتیجه آن تجربه‌ای است که به طور کامل از بهترین بازی‌های سری فاصله گرفته است.

۵. Dead Rising 3

سال انتشار: ۲۰۱۳

Dead Rising 3 نقطه عطفی در سری بازی‌ها است که به سمت مسیر جدیدی پیش می‌رود. درست است که این بازی از کیفیت خوبی برخوردار است و تجربه‌ای لذت‌بخش ارائه می‌دهد، اما تغییراتی که در آن رخ داده‌اند، سری را به سمتی جدید سوق داده‌اند. شهر وسیع و خشن بازی، محیط مناسبی برای آخرالزمان زامبی‌ها فراهم می‌آورد و شخصیت اصلی، نیک راموس، فردی دوست‌داشتنی است. همچنین، سیستم ساخت سلاح‌ها و وسایل نقلیه که برای اولین بار در Dead Rising 2 معرفی شد، هنوز هم جذابیت خود را حفظ کرده است. بنابراین، Dead Rising 3 به طور کلی بازی بهتری نسبت به Dead Rising 4 است، اما در عین حال آغازگر تغییراتی است که نشان‌دهنده تغییر تمرکز سری به سمت سلاح‌های عجیب و غفلت از محدودیت‌های زمانی است که پیش‌تر به بازی‌ها تنش می‌داد.

۴. Dead Rising 2 : Case Zero

سال انتشار: ۲۰۱۰

هرچند Case Zero به اندازه‌ی Dead Rising 2 یا نسخه‌ی اصلی بازی بزرگ و پرحجم نیست، اما به عنوان پیش‌درآمدی مستقل برای Dead Rising 2 که قبل از انتشار آن عرضه شد، تجربه‌ای بسیار سرگرم‌کننده را ارائه می‌دهد. این بازی برای اولین بار ما را با مکانیک‌های جدید و بهبود یافته‌ی Dead Rising 2 آشنا می‌کند و امکان گشت‌وگذار بیشتری را به بازیکن می‌دهد. همچنین، Case Zero ما را به شهر کوچکی می‌برد تا در جستجوی Zombrex، دارویی که مانع تبدیل افراد آلوده به زامبی می‌شود، به کمک دخترتان بروید.

۳. Dead Rising 2

سال انتشار: ۲۰۱۰

دنباله‌ی جاه‌طلبانه‌ی کپ‌کام برای Dead Rising به طور کلی بازی بهتری است. این نسخه از نظر ظاهری و گیم‌پلی پیشرفت‌های زیادی داشته و محیط لاس‌وگاس‌مانند آن به عنوان لوکیشن برای بازی Dead Rising بسیار مناسب است. با این حال، آنچه که Dead Rising 2 را در مقایسه با دیگر بازی‌های این لیست عقب می‌اندازد، داستانی است که چندان جذاب به نظر نمی‌رسد. شخصیت اصلی این نسخه به اندازه فرانک وست به‌یادماندنی نیست و همچنین حذف مکانیک تصویربرداری از دیگر نقاط ضعف بازی است. در نسخه اول، این قابلیت به شما اجازه می‌داد تا از ماجراجویی‌هایتان در مرکز خرید و مقاومت در برابر حملات زامبی‌ها تصویربرداری کنید، که به نوعی مستندسازی تجربه‌تان بود و برای افزایش XP نیز مفید بود. حذف دوربین از بازی یک اشتباه بود، اما از طرف دیگر کپ‌کام بخش چندنفره و سیستم ساخت‌وساز را اضافه کرد که به شما امکان می‌دهد سلاح‌ها را ترکیب کنید و ابزارهای بهتری برای کشتن زامبی‌ها بسازید. در نهایت، Dead Rising 2 یک پیروزی بزرگ با چند ایراد کوچک است.

۲. Dead Rising

سال انتشار: ۲۰۰۶

بازی که آغازگر همه چیز بود، محصولی ناهماهنگ است و برخی از نبردهای باس و مأموریت‌های آن به شدت اعصاب‌خردکن هستند. با این حال، فضای خاص Dead Rising به همراه استفاده‌ی آن از تعداد زیاد زامبی‌ها و محدودیت زمانی که شما را به ریسک‌کردن وادار می‌کند، ترکیبی به یادماندنی و لذت‌بخش را ایجاد کرده است. امکان برداشتن تقریباً هر چیزی از مرکز خرید بزرگ و با جزئیات بازی و استفاده از آن‌ها به عنوان سلاح در آن زمان بسیار جذاب و تحسین‌برانگیز بود. آیا می‌خواهید بشقاب را به سمت یک زامبی پرتاب کنید؟ مشکلی نیست. آیا می‌خواهید از صندلی به عنوان سلاح استفاده کنید؟ فقط کافی است یکی پیدا کنید. با این حال، برخی از بازیکنان معتقد بودند که محدودیت زمانی بازی باعث می‌شود که نتوانند از آن لذت ببرند. هرچند که من درک می‌کنم که تمام شدن زمان و عدم انجام مأموریت‌ها یا گیر کردن پشت موج بزرگی از زامبی‌ها بدون سلاح مناسب می‌تواند ناامیدکننده باشد، این ویژگی‌ها بخشی از ماهیت بازی هستند. این خصوصیات هستند که Dead Rising را به Dead Rising تبدیل می‌کنند. علاوه بر این، شما باید Dead Rising را حداقل یک یا دو بار از ابتدا شروع کنید و تجربیات و مهارت‌های خود را در دورهای بعدی به کار بگیرید.

۱. Dead Rising 2: Off the Record

سال انتشار: ۲۰۱۱

Dead Rising 2: Off The Record یک بازی واقعاً عجیب و منحصر به فرد است. این بازی نسخه‌ای غیر کَنون از رویدادهای Dead Rising 2 را ارائه می‌دهد، اما این بار شما کنترل فرانک وست را در دست دارید. Off The Record تمام ویژگی‌های مثبت DR2 را حفظ کرده است: محیط بازی، کنترل‌های بهبودیافته، تعداد بیشتر زامبی‌ها، سیستم ساخت سلاح و غیره، و همچنین فرانک و دوربین معروف او را دوباره به سری بازمی‌گرداند. چه چیزی بهتر از این می‌تواند باشد؟

منبع: Kotaku