از منطقه راحتی خود خارج شوید و رشد کنید

حتماً شما نیز به طیف گسترده‌ای از منابع، گزارشات و مقالات درباره اهمیت خروج از حوزه راحتی و مزایای آن اطلاعات دارید. این مفهوم در متون مختلف تکرار شده و شما احتمالاً در ترجمه‌ها و اشاره‌ها به آن برخورده‌اید. شاید حتی مقاله‌هایی که توسط ما منتشر شده باشد را نیز مطالعه کرده باشید. اگر این اولین باری است که با این مفهوم در این نوشته روبه‌رو شده‌اید، به طور خلاصه باید بگویم که تعاریف متفاوتی برای این مفهوم وجود دارد. اما به طور کلی، دایره راحتی به وضعیتی اشاره دارد که در آن فرد تحت فشار و استرس به حداقل ممکن می‌باشد (البته نه همه با این تعریف موافق‌اند). به طور کلی می‌گویند که برای رشد بیشتر و دستیابی به موفقیت‌های بزرگ‌تر، باید از این حد محدودیت خارج شویم. این البته نیاز به آمادگی برای مواجهه با اضطراب و چالش‌های مرتبط دارد.

اما یک سوال پیش می‌آید! اگر در دایره راحتی قرار داریم، حالت آرامش داریم و استرس نداریم، چرا باید از این محیط خارج شویم؟ چرا باید به سمت یک مسیر ناشناخته و ممکن است با شکست مواجه شویم؟ افرادی که این اندیشه را دارند عمدتاً معتقدند که فقط زمانی باید از دایره راحتی خارج شویم که این وضعیت در معرض خطر قرار داشته باشد و ما مجبور باشیم آن را گسترش دهیم.

اما برای من، باقی ماندن در حدود راحتی ممکن است به معنای سکون است؛ تفاوت بین یک آب ساکن و رواناب وجود دارد. اگر خودمان را به چالش نکشیم، در شرایط دشوار قرار نگیریم و تجارب جدید را تجربه نکنیم، چگونه می‌توانیم به افراد با تجربه، دانا و پرتجربه تبدیل شویم و دایره راحتی‌امان را گسترش دهیم؟ اگر با ترس‌های خود مواجه نشویم، چگونه می‌توانیم آن‌ها را غلبه کنیم؟ برای رشد، لازم است حداقلی از اضطراب و ریسک را تجربه کنیم و این همان خروج از حدود راحتی است.

کلیدی در اینجا این است که خروج از وضعیت راحتی نه تنها می‌تواند به نتایج مثبت منجر شود بلکه ممکن است نتایج منفی نیز داشته باشد. نگرش نسبت به این موضوع بسته به نوع شخصیت و اولویت‌ها در زندگی هر فرد متفاوت است. هر دو نگرش ارائه شده مزایا و معایب خود را دارند و هر کسی راه و روش زندگی خودش را دارد. نهایتاً من که چه حقی دارم که بگویم آیا باید از دایره راحتی‌تان خارج شوید یا نه؟!