نقد فیلم «غریبه نازنین»: واقعیت یا یک بازی جنون‌آمیز؟

در چند دهه اخیر، به قدری فیلم‌هایی درباره قاتلان سریالی ساخته شده که این داستان‌ها ممکن است برای ما کلیشه‌ای به نظر برسند. این آثار معمولاً بر جنایات واقعی تمرکز دارند و برای جلب توجه مخاطبان، به اعمال شوم و کشتارهای بی‌شمار قاتلان ناشناس می‌پردازند. اما جی‌تی مالنر با فیلم جدیدش «غریبه نازنین» (Strange Darling)، که در ایران با عناوینی چون «دلبر عجیب» یا «غریبه‌ی عجیب» نیز شناخته می‌شود، خون تازه‌ای به این ژانر تزریق می‌کند.

او با همکاری ویلا فیتزجرالد و کایل گالنر، یک زوج بازیگر درخشان، یکی از هوشمندانه‌ترین تریلرهای این سبک را پس از مدتی به نمایش می‌گذارد. بیشترین لذت از تماشای «غریبه‌ی نازنین» زمانی به دست می‌آید که هیچ‌گونه اطلاعات قبلی درباره فیلم نداشته باشید و با اندکی صبر به تماشای آن بنشینید. بنابراین، قبل از خواندن نقد «غریبه نازنین»، بهتر است ابتدا فیلم را تماشا کنید تا هم از تماشای آن لذت بیشتری ببرید و هم از احتمال فاش شدن داستان محفوظ بمانید!

هشدار: در نقد فیلم «غریبه نازنین» خطر لو رفتن داستان وجود دارد

فیلم «غریبه نازنین» با یک جمله آغازین جذاب شروع می‌شود: «تمام فیلم با دوربین ۳۵ میلی‌متری فیلمبرداری شده است». سپس متنی دیگر به مخاطب اطلاع می‌دهد که قاتل این داستان پیش از ورود به جنگل‌های اورگن (یکی از ایالت‌های غربی آمریکا) در سراسر غرب مشغول به آدم‌کشی بوده است. اگرچه داستان فیلم «غریبه نازنین» تنها چند سال پیش رخ می‌دهد، اما از جنبه‌های متعددی، به نوعی به گذشته بازمی‌گردد.

سیبیل گالنر و عینک آفتابی زرد او حال و هوای کاملاً دهه هفتادی را به تصویر می‌کشند و تصاویر مات به همراه موسیقی متن، این حس را به خوبی منتقل می‌کنند. حتی اگر اشارات مینیمالیستی به گذشته را در نظر نگیریم، مالنر نشان می‌دهد که از بسیاری از همتایان خود در این ژانر آینده‌نگرتر است. او به وضوح دانش‌آموزی بااستعداد در این کلاس است که به خوبی درس‌های اساتیدش را آموخته و با آمادگی و خلاقیت، امضای خود را در فیلمی که ساخته، به جا می‌گذارد.

با کنار گذاشتن پیش‌زمینه، این فیلم دلهره‌آور به اصل ماجرا می‌پردازد. «غریبه نازنین» که به شش فصل تقسیم شده و با فصل سوم آغاز می‌شود، رویکردی غیرخطی را انتخاب می‌کند که در ابتدا زنگ هشدار را در ذهن مخاطب به صدا درمی‌آورد و حاکی از این است که به سمت یک اثر تارانتینویی پیش می‌رود.

این فیلم به طور کامل بر طرح اصلی خود تمرکز دارد که یک روز از زندگی عاشقانه پیچیده یک قاتل را روایت می‌کند. داستان با تصویر زنی زخمی، که تنها به عنوان «بانو» (فیتزجرالد) شناخته می‌شود، آغاز می‌شود؛ او برای نجات جانش از مردی به نام «شیطان» (گالنر) فرار می‌کند.

گالنر، که در فیلم «مسافر» (The Passenger) عملکردی چشمگیر داشت، با اجرای دوم خود به اثبات رسید که در حال پیشرفت است. او اغلب در طول یک صحنه هم تهدیدآمیز و ترسناک و هم جذاب به نظر می‌رسد؛ مانند ماری خوش خط و خال که به آرامی حرکت می‌کند تا آماده حمله شود. در مقابل او، فیتزجرالد با استعداد ذاتی‌اش در به تصویر کشیدن شخصیت‌های پیچیده می‌درخشد، توانایی منحصر به فردی که متأسفانه در سریال «جیغ» (Scream) محصول ام‌تی‌وی نتوانسته آن را به نمایش بگذارد.

اگرچه بیشتر زمان فیلم به این دو شخصیت اختصاص دارد، نباید از اد بیگلی جونیور و باربارا هرشی در نقش دو هیپی مسن و بدشانس غافل شد که در دام «بانو» و «شیطان» گرفتار می‌شوند. این دو شخصیت در هم تنیده، ناخواسته دو روی یک سکه اکسیدشده هستند و با وجود سن بالا، جفت مناسبی به نظر می‌رسند!

در اوج ویرانی و آشوب، فیلم نوعی زیبایی را به نمایش می‌گذارد که از منابع غیرمنتظره‌ای سر برمی‌آورد. این زیبایی مدیون کار فیلمبردار جووانی ریبیسی است. او که از دوران کودکی به بازیگری مشغول بوده، به نظر می‌رسد که در واقع به کارگردانی و فیلمبرداری علاقه بیشتری دارد.

فیلم «غریبه نازنین» به عنوان نخستین تجربه فیلمبرداری این هنرمند ثابت می‌کند که او نه تنها در جلوی دوربین، بلکه در پشت آن نیز دارای مهارت است. ریبیسی با جزئیات دقیق، رنگ و بافت خون، دستبندها و باروت را که از عناصر دائمی این داستان هستند، به تصویر می‌کشد. این تجربه، نمونه‌ای غیرمنتظره و شیرین از مجموعه مهارت‌های او به شمار می‌آید.

در یک صحنه کلیدی، بانو از همتای خود می‌پرسد: «می‌دانی که یک زن مثل من هر بار که تصمیم می‌گیرد کمی لذت ببرد، چه خطراتی را متحمل می‌شود؟» این سؤال، به‌عنوان اولین جرقه، نشان‌دهنده رویکرد متفکرانه‌تر فیلم نسبت به اکثر آثار هم‌ژانر خود در مورد روابط جنسی، تعاملات شکار و شکارچی و مردان خطرناک است.

با جست‌و‌خیز داستان به جلو و عقب در زمان، مالنر به مخاطبان این فرصت را می‌دهد تا برداشت‌های خود را از رابطه بانو و شیطان داشته باشند. مانند بسیاری از روابط سمی، این رابطه نیز پیش از اینکه به سرعت به سمت تخریب برود، با وعده‌های جذاب آغاز می‌شود. با توجه به تمامی جزئیاتی که در نقد «غریبه نازنین» مطرح شده، به نظر می‌رسد این فیلم به سمت تبدیل شدن به یک اثر کالت ترسناک پیش می‌رود؛ فیلمی که با هر بار تماشا، لذت بیشتری به همراه می‌آورد.

شناسنامه‌ی فیلم «غریبه نازنین» (Strange Darling)

• محصول: ۲۰۲۳، آمریکا
• نویسنده و کارگردان: جی تی مالنر
• بازیگران: ویلا فیتزجرالد، کایل گالنر، باربارا هرشی
• امیتاز سایت راتن تومیتوز به فیلم: ۹۵ از ۱۰۰
• امتیاز سایت IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
• خلاصه داستان: در روستایی به نام هود ریور واقع در ایالت اورگن، زنی (بانو) با مردی (شیطان) آشنا می‌شود. این دو برای یک قرار شبانه به یک مهمانسرای محلی می‌روند. قبل از اجاره اتاق، بانو به شیطان توضیح می‌دهد که زنان با پذیرش چنین دعوتی چه خطراتی را متحمل می‌شوند و از او می‌خواهد که پاسخ دهد آیا او یک قاتل سریالی است یا نه. پس از اینکه شیطان پاسخ منفی می‌دهد، بانو موافقت می‌کند که با او همراه شود و درخواست می‌کند که با هم نقش دو دیوانه را بازی کنند که در آن وانمود می‌کنند شیطان یک قاتل است و بانو قربانی…

منبع: variety