۴ راه برای تشخیص یک رابطه پرتنش

روابط عاطفی ممکن است پرچالش باشند، به‌ویژه زمانی که با فردی پرتنش مواجه شوید. این افراد اغلب ویژگی‌هایی دارند که می‌توانند مشکلاتی در تعاملات و ارتباطات ایجاد کنند. نشانه‌های شریک عاطفی پرتنش معمولاً شامل رفتارهایی است که به راحتی می‌توانند باعث بحران در رابطه شوند. شناسایی و درک این ویژگی‌ها در ابتدای رابطه می‌تواند به شما کمک کند تا از بروز مشکلات جلوگیری کنید و پیش از تعهدات عاطفی یا حرفه‌ای، تصمیمات مناسبی بگیرید.

یکی از بارزترین ویژگی‌های شریک عاطفی پرتنش، تمرکز بیش از حد بر سرزنش دیگران است. این افراد به جای پذیرش مسئولیت اشتباهات خود، اغلب دیگران را به عنوان مقصر مشکلات و ناکامی‌ها معرفی می‌کنند.

اگر شریک شما همیشه دیگران را مسئول مسائل بداند و هیچگاه مسئولیت مشکلات را نپذیرد، این می‌تواند هشداری جدی باشد. در روابط سالم، معمولاً هر دو طرف در ایجاد و حل مشکلات مسئول هستند، اما در روابط با افراد پرتنش، این الگو تغییر می‌کند و بیشتر به سرزنش طرف مقابل می‌انجامد.

نشانه دیگر شریک عاطفی پرتنش که باید مراقب آن باشید، تفکر سیاه و سفید است. این افراد تمایل دارند مسائل را یا کاملاً خوب یا کاملاً بد ببینند و در مواجهه با مشکلات، به جای حل منطقی آنها، به افراط می‌پردازند.

به عنوان مثال، ممکن است یک اختلاف جزئی به سرعت به تهدید به جدایی یا پایان دادن به رابطه تبدیل شود. این نوع تفکر می‌تواند به روابط آسیب بزند و باعث شود مشکلات بدون حل باقی بمانند و به تدریج بزرگتر شوند. بنابراین، شناسایی این نشانه‌ها می‌تواند به شما کمک کند تا در روابط خود تصمیمات بهتری بگیرید.

شخصیت‌های پرتنش معمولاً چهار ویژگی اصلی دارند:

1. تمرکز بیش از حد بر سرزنش دیگران
2. تفکر سیاه و سفید و راه‌حل‌های افراطی
3. احساسات شدید یا کنترل‌نشده
4. رفتارهای تند و تهدیدآمیز

این ویژگی‌ها تشخیص پزشکی نیستند، بلکه به الگوهای رفتاری در برخورد با درگیری‌ها اشاره دارند. با این حال، بسیاری از افرادی که چنین ویژگی‌هایی دارند ممکن است دچار اختلالات شخصیتی نیز شوند که این خود نیازمند تشخیص پزشکی است. این افراد معمولاً رفتارهای نادرست و پایداری دارند که مشکلات زیادی در روابطشان ایجاد می‌کند.

اختلالات شخصیتی مرتبط با این نوع رفتارهای پرتنش معمولاً شامل اختلالات گروه B هستند: خودشیفتگی، اختلال شخصیت مرزی، ضد اجتماعی و نمایشی، و همچنین اختلالات پارانوئیدی از گروه A. با این حال، بسیاری از افرادی که این اختلالات را دارند، معمولاً درگیر الگوهای پرتنش نمی‌شوند، زیرا آنها تمرکزی بر سرزنش دیگران ندارند. بلکه آنها قادر به دیدن نقش خود در مشکلات نیستند و به همین دلیل تلاشی برای تغییر رفتارهای خود نمی‌کنند.

در بسیاری از مواقع، ویژگی‌های پرتنش در روابط از ابتدا پنهان می‌مانند. بسیاری از افراد زمانی که متوجه می‌شوند همسر، شریک تجاری یا دیگر افراد نزدیکشان شخصیت پرتنش دارند، دچار شوک می‌شوند. در این شرایط، ناگهان شما به هدف سرزنش آنها تبدیل می‌شوید و همه چیز به “تمام تقصیر شماست!” تبدیل می‌شود. راه‌حل‌های طرف مقابل ممکن است به افراط کشیده شود، از امتناع از گفتگو در مورد مسائل مهم گرفته تا شایعه‌پراکنی و حتی رفتارهای خشونت‌آمیز.

اگرچه روش‌هایی برای مدیریت روابط با افراد پرتنش وجود دارد، بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند از ابتدا وارد چنین روابطی نشوند. اگر شما هم احساس می‌کنید که درگیر چنین الگوهایی هستید، هیچ‌گاه دیر نیست که با کمک یک درمانگر، رفتارهای سالم و جدیدی در خود ایجاد کنید.

در ادامه، به ۴ نشانه هشداردهنده از یک شریک پرتنش اشاره می‌شود که ممکن است اختلال شخصیتی داشته باشند یا نداشته باشند.

۱. تمایل به سرزنش دیگران

یکی از نشانه‌های شریک عاطفی پرتنش، تمایل به سرزنش دیگران است. این افراد معمولاً مشکلات خود را به گردن دیگران می‌اندازند و در صحبت‌هایشان دیگران را مقصر می‌دانند. برای مثال ممکن است بگویند: «طلاق قبلیم تقصیر اون بود» یا «شریک تجاری قبلیم همه چیز رو خراب کرد». در ابتدا شاید این جملات منطقی به نظر برسند، اما برای ارزیابی دقیق‌تر باید وضعیت را به‌طور کامل بررسی کرد.

آیا این فرد به طور مداوم دیگران را سرزنش می‌کند؟ آیا در تمام مشکلاتی که پیش می‌آید، همیشه دیگران را مقصر می‌داند؟ این می‌تواند نشانه‌ای از مشکل باشد. در روابط سالم، معمولاً هر دو طرف مسئولیت بخشی از مشکلات و حل آن‌ها را به عهده می‌گیرند. بنابراین، اگر شریک شما همیشه دیگران را مقصر می‌داند، احتمالاً در پذیرش مسئولیت‌های خود ناتوان است. برای سنجش رفتار او، پیشنهاد می‌شود ابتدا در یک پروژه مشترک با هم همکاری کنید تا ببینید آیا او در مواجهه با مشکلات، مسئولیت‌پذیر است یا خیر.

۲. تفکر سیاه و سفید و راه‌حل‌های افراطی

یکی دیگر از ویژگی‌های افراد با رفتار پرتنش، تفکر سیاه و سفید است. این افراد معمولاً تمایل دارند که همه چیز را یا به‌طور کامل خوب یا کاملاً بد ارزیابی کنند. به‌عنوان مثال، در صورت بروز اختلاف، به سرعت به قضاوت‌های افراطی و شدید می‌رسند و ممکن است بگویند: «پس بیایید طلاق بگیریم» یا «اگر در این مسئله کوچک توافق نکنیم، همکاری‌مان تمام است.» این نوع تفکر می‌تواند نشان‌دهنده ناتوانی فرد در مدیریت تعارض‌ها و اختلافات باشد.

دیگر نشانه‌های این نوع رفتار شامل لغو مکرر قرارها، تصاحب موفقیت‌های دیگران به نام خود و دروغ‌گویی‌های آشکار است. در مواجهه با چنین رفتارهایی، نباید آن‌ها را نادیده گرفت و باید به‌طور جدی مورد توجه قرار گیرند تا الگوهای شخصیتی منفی آشکار شوند. همچنین توجه به کلماتی که برای جلب همدلی و ایجاد احساس گناه در شما استفاده می‌شود، بسیار مهم است. به‌عنوان مثال، ممکن است فرد بگوید: «من همیشه احساس بی‌حمایتی می‌کنم» یا «کودکی من بسیار سخت بود، باید درک کنی». اگرچه این گفته‌ها ممکن است در برخی مواقع درست باشند، اما باید آن‌ها را به‌عنوان هشدارهایی برای بررسی دقیق‌تر رفتار فرد در نظر گرفت.

۳. احساسات شدید و مدیریت‌نشده

این موضوع می‌تواند یکی از بزرگ‌ترین شوک‌ها باشد. شریک زندگی یا همکار شما به‌طور ناگهانی با خشم شدید به شما حمله می‌کند، حتی به دلیل یک مشکل کوچک یا بدون دلیل مشخص. افراد معمولاً بعد از تجربه چنین خشم‌هایی دچار ترس و شک می‌شوند و از خود می‌پرسند: «آیا من واقعاً اشتباهی مرتکب شدم؟» یا «آیا من مشکلی دارم؟» این سؤالات نشان‌دهنده خودآگاهی سالم است، اما اگر احساسات طرف مقابل به‌طور مداوم با موقعیت‌ها هماهنگ نباشد، ممکن است نشان‌دهنده ناتوانی فرد در کنترل احساسات خود باشد.

افرادی که دچار اختلالات شخصیت مرزی، خودشیفته یا هیستریونیک هستند، معمولاً چنین احساسات شدیدی دارند. با این حال، برخی از افرادی که رفتارهای پرتنش دارند ممکن است احساسات خود را کاملاً تحت کنترل داشته باشند، به‌ویژه افرادی که اختلالات شخصیت ضد اجتماعی یا پارانویید دارند. در این صورت، احساسات سرکوب‌شده ممکن است عامل اصلی رفتارهای افراطی آن‌ها باشند.

۴. رفتارهای افراطی یا تهدیدات

در بسیاری از موارد، با گذشت زمان، رفتارهای افراطی فرد بیشتر آشکار می‌شود. برخی از افراد ممکن است اقداماتی انجام دهند که دیگران حتی به فکر انجام آن‌ها هم نمی‌افتند. این افراد معمولاً دلایلی مانند «من خسته بودم» یا «من تحت فشار بودم» برای توجیه رفتارشان ارائه می‌دهند، اما از خود بپرسید آیا در شرایط مشابه شما هم همین رفتارها را از خود بروز می‌دادید؟ افرادی که رفتارهای افراطی دارند، اغلب سریعاً عذرخواهی می‌کنند، که این می‌تواند یک علامت هشدار باشد.

علاوه بر این، تهدیدات مرتبط با این نوع رفتارها باید جدی گرفته شود. تهدیدهایی مانند «اگر مرا طلاق بدهی، بچه‌ها را نخواهی دید!» یا «اگر از من جدا شوی، خودکشی می‌کنم!» و یا «من زندگی حرفه‌ای‌ات را خراب خواهم کرد!» باید به عنوان نشانه‌های خطر جدی تلقی شوند. این تهدیدات جایی در روابط سالم ندارند و باید به آن‌ها به طور جدی واکنش نشان داد.