«ممفیس»: سفری به اعماق داستان پرفروش نیویورک‌تایمز و آمازون

رمان “ممفیس” یک مجموعه داستانی نیست که فقط ماجراهای چهار زن سیاهپوست را به تصویر می‌کشد؛ بلکه به طور گسترده‌تر، داستان یک شهر را بازگو می‌کند. این شهر، جایی است که مردم و به ویژه زنانش، با مصیبت‌هایی که بیگانه به نظر نمی‌رسند، مواجه می‌شوند و با تاب‌آوری و استواری، در برابر این چالش‌ها مقاومت می‌کنند. “ممفیس” به عنوان یک داستان، داستان پیوندهای پایدار زنانه را وارد می‌کند و میراثی را که از مادران به دختران منتقل می‌شود، به تصویر می‌کشد. این رمان یک پرتره زنده از سه نسل از یک خانواده سیاهپوست را به تصویر می‌کشد و همچنین با یک قصیده، شهری را که مردم آن را خانه می‌نامند، به تصویر می‌کشد.

زندگینامه تارا ام. استرینگ فلو، نویسنده رمان «ممفیس»

تارا ام. استرینگ فلو، در سال ۱۹۸۵، در یک پایگاه نظامی در نزدیکی شهر کانزاس، ایالات متحده به دنیا آمد. در ده سالگی، در حالی که خانواده‌اش در ژاپن زندگی می‌کردند، به تنسی مهاجرت کردند. در سال ۲۰۰۳، به دانشگاه نورث وسترن رفت و در آنجا مدرک لیسانس هنر را در زبان و ادبیات انگلیسی اخذ کرد. او، در سال ۲۰۰۸، اولین مجموعه شعر خود را منتشر کرد و دو سال بعد به کالج حقوق شیکاگو-کنت، موسسه فناوری ایلینوی، رفت و دکترای حقوق و حقوق خانواده را تحصیل کرد. در سال ۲۰۱۵، مجدداً به دانشگاه نورث وسترن بازگشت و مدرک کارشناسی ارشد خود را در زمینه‌ی هنرهای زیبا و نویسندگی خلاق دریافت کرد. در نهایت، در سال ۲۰۲۲، اولین رمان خود با نام “ممفیس” منتشر شد.

خلاصه داستان «ممفیس»

در تابستان گرم و خفه‌کننده سال ۱۹۹۵، جوآن نورث، همراه با مادر و خواهر کوچکترش، به دور از خشونت پدر و شوهرشان، به خانه‌ی با شکوه خانوادگی خود در ممفیس پناه بردند. اما تاریخچه‌ی تراژیک نسل‌های گذشته در این خانه، به سرعت به جوآن یادآوری می‌کند که خشونت هرگز از دور نمی‌ماند.

بررسی رمان «ممفیس»

رمان “ممفیس” اثر استرینگ فلو، به زیبایی هسته‌ی تجربیات آفریقایی-آمریکایی را به تصویر می‌کشد و نشان می‌دهد که در میان سختی‌های زندگی، انعطاف پذیری و زیبایی پایداری چگونه شکوفا می‌شود. این رمان، با عناصر یک حماسه خانوادگی، داستان‌های تاریخی و بلوغ، پرتره‌ای غنی از زنان، جامعه و شهر را به تصویر می‌کشد که خواننده را به درون خود می‌کشاند.

این داستان، خانواده‌ای آفریقایی-آمریکایی را به تصویر می‌کشد که از هفت دهه قبل از جنگ جهانی دوم تا جنگ در افغانستان را در بر می‌گیرد. آغاز داستان به سال ۱۹۹۵ باز می‌گردد؛ زمانی که میریام به همراه دو دخترش، جوآن و میا، به خانه‌ی خانوادگی خود در ممفیس بازمی‌گردد. این خانه کنونی محل زندگی خواهرش آگوست و خواهرزاده‌اش است. میریام امیدوار است که به دخترانش آینده‌ای مطمئن و پیوندهای خانوادگی خود را زنده نگه دارد. این رمان به طول هشت سالی که آن‌ها زیر یک سقف زندگی می‌کنند می‌پردازد.

زنان خانواده نورث، علیرغم تراژدی‌های شخصی مختلف، از بیوه شدن تا مواجهه با آزار خانگی، مقاومت تزلزل‌ناپذیری را به نمایش می‌گذارند. این داستان، با تمرکز بر شخصیت‌ها، قدرت آن‌ها را در مواجهه با ناملایمات نشان می‌دهد. هیزل، میریام، آگوست و جوآن، در میان تروما و تراژدی و در دوره‌های ناآرامی نژادی، صدای خود را پیدا کرده‌اند. به ویژه میریام که با فرار از کارولینای شمالی، جایی که اکثریت زندگی زناشویی خود را سپری کرده بود، شجاعت بیشتری از خود نشان داد.

از طرف دیگر، جوآن با روی آوردن به هنر به عنوان نوعی درمان، آرامش خود را در کارهای خلاقانه پیدا کرد، در حالی که با آسیب‌های گذشته‌اش دست‌وپنجه نرم می‌کرد. او علیرغم استعداد هنری بصری، با تردید به خود و فشار ناشی از انطباق با آرزوهای مادرش برای تضمین استقلال از مردان مواجه بود.

داستان‌های شخصی این چهار زن با پس‌زمینه شهر به‌طور هنرمندانه‌ای با یکدیگر تنیده شده‌اند و نویسنده به زیبایی ممفیس را به‌عنوان یک شخصیت پرجنب‌وجوش در روایت معرفی می‌کند. نثر هیجان‌انگیز او خوانندگان را به خیابان‌های ممفیس می‌برد و آن‌ها را در فضایی غنی از تاریخ و فرهنگ فرو می‌برد. این رمان هنرمندانه وقایع تاریخی مهمی مانند ترور مارتین لوتر کینگ جونیور، حملات ۱۱ سپتامبر و جنگ در افغانستان را با هم ادغام می‌کند و لنزی را ارائه می‌دهد که از طریق آن شخصیت‌ها هویت و مبارزات خود را پیدا می‌کنند.

اگرچه داستان بدون یک طرح محکم است، اما نثر زیبا و داستان گیرای استرینگ فلو، روایت را نجات می‌دهد. او موفق می‌شود به موضوعات بخشش، انعطاف‌پذیری و پیچیدگی‌های فرهنگ آفریقایی-آمریکایی وارد شود و مسائلی مانند تروما، نژادپرستی سیستماتیک و پویایی خانواده را روشن کند.