میانگین عمر بیماران آلزایمری چقدر است؟

احتمالاً در زندگی خود با افرادی که به آلزایمر مبتلا هستند، مواجه شده‌اید. با پیشرفت بیماری، این افراد ممکن است به مراقبت‌های بیشتری نیاز پیدا کنند. افرادی که آلزایمر دارند، ممکن است در انجام فعالیت‌هایی مانند غذا خوردن، لباس پوشیدن یا حمام کردن به کمک نیاز داشته باشند. آلزایمر معمولاً منجر به کاهش امید به زندگی و به تبع آن کاهش طول عمر افراد می‌شود.

علت ایجاد آلزایمر چیست؟

بیماری آلزایمر ناشی از رسوب پروتئین‌هایی به نام آمیلوئید و تاو در بیرون یا درون سلول‌های مغزی است که منجر به تشکیل پلاک‌ها یا گره‌هایی در این سلول‌ها می‌شود. این فرآیند قبل از بروز علائم بیماری آغاز می‌شود و همین امر موجب می‌شود که تشخیص آلزایمر قبل از ظهور علائم با استفاده از دستگاه‌های خاص ممکن باشد.

با گذر زمان و رسوب این پروتئین‌ها در مغز، سطح انتقال‌دهنده‌های عصبی به طور قابل توجهی کاهش می‌یابد و مناطق مختلف مغز شروع به کوچک شدن می‌کنند. اولین ناحیه‌ای که معمولاً تحت تأثیر قرار می‌گیرد، بخش حافظه است، اما ممکن است ابتدا نواحی مربوط به دیداری، گفتار و زبان نیز آسیب ببینند.

ریسک فاکتورهای ابتلا به آلزایمر

افزایش سن (به ازای هر ۵ سال بعد از ۶۵ سالگی، ریسک ابتلا دو برابر می‌شود)، سابقه خانوادگی بیماری‌های زوال عقلی، ابتلا به سندرم داون (زیرا ژن‌های دخیل در هر دو بیماری مشابه هستند)، آسیب‌های شدید مغزی، سبک زندگی کم‌تحرک، از دست دادن شنوایی، افسردگی و تنهایی، و مشکلات قلبی از جمله عواملی هستند که احتمال ابتلا به آلزایمر را افزایش می‌دهند.

تشخیص بیماری آلزایمر

تشخیص بیماری آلزایمر تنها توسط پزشک انجام می‌شود و معمولاً با استفاده از تست‌های خاص مانند آزمون وضعیت روانی یا Mini-Cog صورت می‌گیرد. در برخی روش‌ها، متخصصان مغز و اعصاب نقشه‌ای از مغز بیمار تهیه کرده و آن را با مغز فرد مبتلا به آلزایمر مقایسه می‌کنند. در صورتی که بیمار سابقه تومور یا سکته مغزی داشته باشد که موجب فراموشی او شده، باید این بیماری از آلزایمر به طور کامل تفکیک شود.

هنگامی که بیمار به پزشک مراجعه می‌کند، ابتدا پزشک سوالاتی در مورد مشکلات ذهنی، تغییرات رفتاری و شخصیتی بیمار مطرح می‌کند. بیمار باید در صورت وجود علائم فیزیکی مانند اختلالات بینایی یا شنوایی، ضعف، ناتوانی در حفظ تعادل و … این موارد را با پزشک در میان بگذارد. همچنین، تاریخچه پزشکی بیمار و سوابق خانوادگی او برای تشخیص دقیق ضروری است.

در مراحل بعدی، پزشک معاینات بالینی و آزمایش‌های مختلفی انجام می‌دهد تا بیماری‌هایی که ممکن است علائم مشابه آلزایمر را ایجاد کنند، شناسایی شوند. بیماری‌هایی مانند نارسایی‌های قلبی، مشکلات کبدی، نارسایی کلیه، اختلالات تیروئیدی، کم‌خونی، برخی عفونت‌ها و حتی بیماری‌های ریوی می‌توانند علائمی مشابه آلزایمر ایجاد کنند. همچنین پزشک از طریق سنجش توانایی ذهنی بیمار با استفاده از پرسشنامه‌های مخصوص یا پرسیدن سوالات چالشی، میزان آسیب مغزی او را ارزیابی می‌کند.

طول عمر بیماران آلزایمری چقدر است؟

امید به زندگی در افراد مبتلا به آلزایمر معمولاً کمتر است، به همین دلیل این بیماری از نظر متخصصان یکی از بیماری‌های محدودکننده زندگی به شمار می‌آید. طول عمر بیماران آلزایمری در هر فرد متفاوت است و به شدت بیماری و شرایط فردی بستگی دارد. آلزایمر ارتباط نزدیکی با بیماری‌های مختلف مانند دیابت و بیماری‌های قلبی-عروقی دارد. با پیشرفت بیماری، سیستم ایمنی بدن افراد ضعیف‌تر می‌شود و این افراد ممکن است بیشتر زمان خود را در رخت‌خواب بگذرانند و با مشکلات گوارشی مواجه شوند.

اگر بیماری در سنین ۸۰ تا ۹۰ سالگی تشخیص داده شود، معمولاً افراد ۸ تا ۱۰ سال پس از تشخیص بیماری زندگی می‌کنند. تغییرات در سبک زندگی و زمان تشخیص آلزایمر می‌تواند به افزایش طول عمر مبتلایان به این بیماری کمک کند.

عوامل تأثیرگذار بر طول عمر بیماران آلزایمری

طول عمر بیماران آلزایمری تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد که بستگی به شرایط و سبک زندگی هر فرد دارد. این عوامل شامل موارد زیر هستند:

• سبک زندگی: بسیاری از افراد حتی در سنین بالا و با وجود ابتلا به آلزایمر، همچنان سیگار می‌کشند. استعمال دخانیات در هر شرایطی تأثیرات منفی زیادی دارد و می‌تواند به تشدید بیماری‌هایی مانند آلزایمر منجر شود. علاوه بر این، داشتن یک برنامه ورزشی منظم و رعایت تغذیه سالم و اصولی از دیگر عوامل مهم و تأثیرگذار بر طول عمر افراد مبتلا به آلزایمر است. استفاده از غذاهای کم‌سدیم و کم‌نمک، پرهیز از مصرف قندهای مصنوعی و گوشت‌های چرب به این افراد توصیه می‌شود.
• شدت بیماری: معمولاً افراد مبتلا به آلزایمر شدید، طول عمر کمتری دارند. در برخی موارد، این افراد ممکن است احساس گیجی کنند، دچار بی‌اختیاری ادرار شوند و اشتهای کمتری برای غذا خوردن داشته باشند. شدت بیماری و توانایی تفکر این افراد با انجام تست MMSE ارزیابی می‌شود.
• جنسیت: زنان مبتلا به آلزایمر معمولاً طول عمر بیشتری نسبت به مردان دارند.

راه‌های افزایش طول عمر بیماران آلزایمری

کیفیت زندگی افراد مبتلا به آلزایمر یکی از عوامل مهم در طول عمر این افراد است. در این بخش به نکاتی اشاره می‌کنیم که رعایت آن‌ها می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران آلزایمری و در نتیجه افزایش طول عمر آن‌ها کمک کند:

• شناخت بیماری: آلزایمر با تخریب نورون‌های مغز باعث تغییرات شناختی و رفتاری می‌شود. یکی از اولین نشانه‌های این بیماری، فراموشی اتفاقات اخیر است. نوسان خلق، گیجی و تحریک‌پذیری از علائم اولیه آلزایمر هستند. درک پیشرفت بیماری و تاثیرات آن بر زندگی فرد می‌تواند به بهبود روابط و افزایش همدلی با فرد مبتلا کمک کند.
• استراتژی‌های ارتباطی: آلزایمر بر توانایی بیان و درک افراد تأثیر می‌گذارد، بنابراین صبر، درک و همدلی در تعامل با این افراد بسیار مؤثر است. صحبت کردن به صورت مثبت و آرام احساس امنیت و حمایت را به فرد مبتلا منتقل می‌کند. از بحث کردن با آن‌ها خودداری کرده و احساساتشان را درک کنید.
• داشتن محیطی امن و راحت: از قرار دادن وسایل اضافی در مسیر رفت‌وآمد بیماران آلزایمری خودداری کنید. برای کمک به فرد مبتلا از برچسب‌ها و علامت‌های مختلف برای نشان دادن محل وسایل استفاده کنید.
• تغذیه مناسب: تغذیه سالم نقش مهمی در حفظ سلامت عمومی بدن دارد. رژیم غذایی افراد آلزایمری باید شامل میوه‌ها، سبزیجات، پروتئین‌های بدون چربی و غلات کامل باشد. با پیشرفت بیماری، به فرد مبتلا در انجام کارهایی مانند استحمام، پوشیدن لباس و مراقبت از دندان‌ها کمک کنید. همچنین، ورزش‌های ملایم مانند پیاده‌روی یا حرکات کششی را در برنامه روزانه آن‌ها قرار دهید.
• حمایت عاطفی: به عزیز مبتلا به آلزایمر خود کمک کنید تا احساساتش را درک کرده و نگرش مثبت داشته باشد. موسیقی، هنر و داشتن حیوان خانگی می‌توانند به آرامش او کمک کرده و خاطراتش را تحریک کنند. همچنین، تنفس عمیق، یوگا و مدیتیشن از روش‌های مفیدی هستند که نباید فراموش شوند.
• توجه به مراقبت‌های بهداشتی و درمانی: همواره با پزشک متخصص در ارتباط باشید و وضعیت سلامت فرد مبتلا را پیگیری کنید. به داروهایی که این افراد مصرف می‌کنند و عوارض جانبی آن‌ها توجه ویژه داشته باشید.

سخن آخر: بیماری آلزایمر یک بیماری پیش‌رونده است که با افزایش سن احتمال ابتلا به آن افزایش می‌یابد. در صورتی که آلزایمر کنترل نشود، ممکن است به زوال عقل منجر شود. معمولاً طول عمر افراد مبتلا به این بیماری بین ۳ تا ۱۱ سال پس از تشخیص است. اما با رعایت نکاتی همچون تغذیه مناسب، کسب اطلاعات کامل درباره بیماری و برقراری ارتباط مؤثر با افراد مبتلا، می‌توان به افزایش طول عمر این افراد کمک کرد.