با الهام از خفاش‌ها، عینک‌هایی که با صدا کار می‌کنند، برای افراد نابینا

محققان با الهام از خفاش‌ها، که از پژواک‌یابی برای بینایی استفاده می‌کنند، عینک‌های هوشمند طراحی کرده‌اند که اطلاعات بصری را به صداهای منحصر به فرد تبدیل می‌کنند. این فناوری، قابلیت افزایش توانایی افراد نابینا و کم‌بینا برای حرکت در محیط اطراف خود را داراست و می‌تواند برای افراد کم‌بینا جهان را به شکلی جدید نمایان کند.

الهام از بینایی خفاش

فناوری کمکی شامل طراحی تکنولوژی‌هایی می‌شود که افراد دارای ناتوانی‌های حسی را قادر به غلبه بر موانع روزمره‌ی زندگی خود می‌سازد. نابینایی یا کم‌بینایی می‌تواند بر توانایی افراد در انجام فعالیت‌های روزمره و شرکت در تعاملات اجتماعی تأثیرگذار باشد.

در حوزه‌ی گسترده‌ای از تحقیقات فناوری کمکی، از بازخورد دیداری، لمسی و شنیداری به‌عنوان ابزارهایی برای تقویت حواس استفاده می‌شود. در حال حاضر، محققان دانشگاه فناوری سیدنی (UTS) عینک‌های هوشمند نسل جدیدی با نام لمس آکوستیک توسعه داده‌اند که اطلاعات بصری را به نمادهای صوتی ممیز، به‌عنوان یک ابزار کمکی برای “دیدن” تبدیل می‌کند.

«چین-تنگ لین»، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت:

عمدتاً، عینک‌های هوشمند از ترکیب بینایی رایانه‌ای و دیگر حسگرهای حسی برای تبدیل محیط اطراف فرد به گفتار ترکیبی-رایانه‌ای بهره می‌برند. با این حال، فناوری لمس آکوستی از طریق صدا، اشیاء را شناخته و هنگام ورود به دیدگاه دستگاه، نمایش‌های صوتی منحصر به فردی ایجاد می‌کند. به‌عنوان مثال، صدای خش خش برگ‌ها ممکن است نمایانگر یک گیاه باشد یا صدای وزوز ممکن است نشان‌دهنده یک تلفن همراه باشد.

تحقیق‌گران، با الهام از روش مکان‌یابی خفاش‌ها از طریق پژواک، به ساخت و توسعه عینک‌های هوشمند پرداختند که آن را به نام دستگاه صوتی فوویدت (FAD) نامگذاری کردند. پژواک یک امواج صوتی را منتشر می‌کند که از یک شی بازتاب می‌یابد، و این بازتاب اطلاعاتی درباره اندازه و فاصله جسم ارائه می‌دهد.

آزمایش عینک‌ها

تحقیقگران عینک خود را بر روی 14 شرکت‌کننده بزرگسال آزمایش کردند؛ هفت نفر از آن‌ها کم‌بینا و هفت نفر دیگر نابینا بودند. این مطالعه شامل یک مرحله آموزشی نشسته بود، که در آن از دستگاه صوتی فوویدت (FAD) برای اسکن اقلام روی میز استفاده می‌شد، و یک مرحله کار ایستاده که عملکرد FAD را در زمانی که شرکت‌کنندگان در حال حرکت و جستجوی یک جسم در محیط پراکنده بودند، بررسی می‌کرد.

در این تحقیق از چهار آیتم مختلف، به عنوان مثال کاسه، کتاب، فنجان و بطری، استفاده شد.

آنها دریافتند که این دستگاه به‌طور قابل توجهی توانایی افراد کم‌بینا را برای تشخیص و رسیدن به اشیا، بدون تلاش ذهنی زیاد افزایش می‌دهد.

«هاو یوآن ژو»، سرپرست و نویسنده مسئول این مطالعه گفت:

بازخورد شنیداری به کاربران امکان می‌دهد تا اشیاء را با دقت قابل‌توجهی شناسایی کرده و از آن‌ها به طور موثر بهره‌مند شوند. نتایج حاصل از تحقیقات ما نشان می‌دهد که تکنولوژی لمس آکوستیک دارای قابلیت استفاده به عنوان یک روش مؤثر برای افزایش تجربه حسی افراد کم‌بینا است.

با اعمال برخی تغییرات، تکنولوژی لمس آکوستیک می‌تواند به عنوان بخشی حیاتی از تکنولوژی‌های کمکی تبدیل شود و به افراد کم‌بینا این امکان را می‌دهد که بهتر از قبل به محیط خود دسترسی یابند. این مطالعه در مجله PLOS One منتشر شده است.