رزیدنت اویل ۴: انقلابی در بازی‌های ترسناک

شاید برای افرادی که با سری بازی “رزیدنت اویل” بزرگ نشده‌اند، باور کردن در مورد تغییراتی که این مجموعه در طول زمان پشت سر گذاشته است، سخت باشد. در دهه ی ۹۰ میلادی، زمانی که ژانر ترس و بقا هنوز در مراحل اولیه‌اش قرار داشت، مفهوم‌هایی مانند دوربین روی شانه یا هوش مصنوعی تطبیق‌پذیر، وجود نداشت. اگر به شکل و شمایل “رزیدنت اویل” در گذشته نگاه کنیم و آن را با آنچه که از زمان انتشار نسخه چهارم آن در سال ۲۰۰۵ به آن عادت کرده‌ایم، مقایسه کردیم، تفاوت‌های قابل‌توجهی را مشاهده می‌کنیم. این موضوع ممکن است سوالاتی ایجاد کند و فرد ممکن است به خود بپرسد که در آن دوران چگونه با زوایای دوربین این بازی‌ها کنار می‌آمد.

در آن دوران، کنترل شخصیت‌ها بسیار دشوار بود و ممکن بود با مشکلاتی که بازی‌ها ایجاد می‌کردند، مواجه شویم. به غیر از مشکلات کنترل بازی‌ها، شش نسخه ابتدایی سری “رزیدنت اویل” به همراه نسخه‌های فرعی نظیر “کد ورونیکا”، “زیرو” و… تنها از سیستم ذخیره‌سازی دستی بهره‌مند بودند. این سیستم همچنین امکان ذخیره پیشرفت‌های بازی را به شما نمی‌داد و تنها زمانی می‌توانستید پیشرفت‌های خود را ذخیره کنید که دستگاه تحریر را در دست داشته و جوهری در دسترس داشته باشید. به اضافه اینکه بازی شما بر اساس تعداد ذخیره‌هایی که انجام داده‌اید، رتبه‌بندی می‌شد، که این موضوع شما را وادار به کمتر ذخیره کردن بازی می‌کرد.

افرادی که با این بازی‌ها آشنا نیستند، احتمالاً ادعا می‌کنند که با وجود کنترل سخت و چالش‌های متعدد بازی، بازیکن در ساعات ابتدایی آن را کنار گذاشته ولی این نه به این معناست که نسخه‌های قدیمی رزیدنت اویل از کیفیت خوبی برخوردار نبوده‌اند. تقریباً می‌توان اظهار کرد که تمام بازی‌هایی که قبل از رزیدنت اویل ۴ از این سری منتشر شده‌اند، جزو بهترین بازی‌های سبک ترس و بقا در تاریخ هستند. با این وجود، با پیشرفت تکنولوژی و جلوگیری از افتادن در تکرار، نیاز به تغییر بیشتر از هر زمان دیگری احساس می‌شود.

از نسخه دوم مجموعه رزیدنت اویل، تاکنون این سری تغییرات زیادی نیافته است. چهار بازی که پس از آن منتشر شده‌اند، بهبودهای گرافیکی و صوتی داشتند، تنوع دشمنان افزایش یافت و مکانیک‌هایی نظیر جاخالی (در نسخه سوم) معرفی شد، اما روند کلی سری همچنان همانند گذشته بود. با این حال، رزیدنت اویل ۴ به طور چشمگیری این سری را تغییر داد. این بازی دارای یک کمپین بلندتر با مدت زمان تا ۲۰ ساعت بود. این در حالی است که یک بازی رزیدنت اویل معمولاً بین ۶ تا ۱۰ ساعت طول می‌کشد و حتی امروزه نیز معمولاً این مدت زمان را نمی‌توان تجاوز کرد. به علاوه، بازیکنان این بار با دشمنانی روبرو شدند که نردبان‌ها را به سمت پنجره‌ها بلند می‌کردند، اره‌های برقی خود را روی درها می‌کشیدند و سعی می‌کردند با اشتعال آتش، آن‌ها را به سوختن بکشانند. این امر در مقایسه با محدودیت‌ها و نبردهای درون راهروهای رزیدنت اویل زیرو که در سال ۲۰۰۲ منتشر شده بود، یک دنیای کاملاً جدید را به وجود آورد.

آرزوی طرفداران برای دنباله‌هایی که پس از رزیدنت اویل ۴ معرفی شده بودند، ممکن بود خوش‌بین باشد، اما کپ‌کام نتوانست موفقیت رزیدنت اویل ۴ را به خوبی تکرار کند. نسخه پنجم به طور قابل توجهی بر روی حالت چند نفره تاکیفت کرد و داستانی کمتر کیفیت را ارائه داد. رزیدنت اویل ۶ هم دیگر یک بازی یکپارچه نبود، بلکه چهار بازی متفاوت با اتمسفر، سناریو، و حتی ژانرهای مختلف بود. در واقع، رزیدنت اویل ۴ توانست المان‌های اکشن را با موفقیت در ژانر ترسناک ترکیب کند، اما دو نسخه بعد از آن، بدون هیچ گونه توجهی به اصل و اساس خود، به طور کلی از مسیر خود منحرف شدند.

همچنین، اسپین‌آف‌ها نیز موفقیت چشمگیری نداشتند. Operation: Racoon City به عنوان یک بازی تیراندازی تاکتیکی نتوانست ترکیبی مؤثر از خود نشان دهد. به همین ترتیب، نسخه Revelations سعی در معرفی گیم‌پلی جدید داشت، اما تنها بر روی کنسول‌های قابل حمل نینتندو ۳DS منتشر شد و اگرچه موفقیت مثیر آن بعدها منجر به پورت کنسولی آن شد، دیالوگ‌های آن همچنان باعث یادآوری دیالوگ‌های طنزآمیز نسخه‌های اولیه رزیدنت اویل می‌شد. این بازی در سال ۲۰۱۲ منتشر شد و به طبیعتاً در تمامی جنبه‌ها انتظارات بیشتری از آن می‌رفت.

این همان شرایط عجیب است که سری رزیدنت اویل امروزه با آن روبه‌رو شده است و درگیر انتظاراتی است که در ژانویه ۲۰۰۵، زمانی که رزیدنت اویل ۴ ذهن همگان را به خود مشغول کرده بود، شکل گرفت. شرایطی که کمتر کدام شرکتی برای مجموعه‌های خود می‌پسندد. کپ‌کام، به همراه ریبوت مجدد سری و تغییر روند آن که منجر به بازی‌های موفقی مانند رزیدنت اویل ۷ شده است، تصمیم به بازسازی یک بازی کلاسیک دیگر از این سری گرفته است. با این حال، شرایط رزیدنت اویل ۴ با نسخه‌های دیگر مانند دوم یا سوم متفاوت است. اگرچه تصمیم کپ‌کام از نظر تجاری بسیار منطقی به نظر می‌رسد، اما این بازی به عنوان محبوب‌ترین و مشهورترین نسخه از سری رزیدنت اویل شناخته شده و هر گونه اشتباهی ممکن است مجدداً سری را در میان طرفداران مبتلا کند.