پاییز، آغوش آرامش: سفری به دنیای رها کردن

پاییز به ما رسیده و با تغییر فصل، فرصتی برای تحول در زندگی‌مان فراهم شده است. این فصل به ما نشان می‌دهد که رها کردن می‌تواند به زیبایی منجر شود. می‌توانیم برگ‌های گذشته را به خاطراتی رنگارنگ از سرخ، نارنجی و زرد تبدیل کنیم؛ خاطراتی که بدون هیچ ترسی رها می‌کنیم، زیرا می‌دانیم که نوآوری و تجدید در راه است. روزها کوتاه‌تر می‌شوند و در حالی که برای زمستان آماده می‌شویم، طبیعت نیز آنچه را که دیگر مفید نیست، به زمین بازمی‌گرداند. این تغییر فصل نمونه‌ای عالی و راهنمایی بزرگ برای زندگی ماست.

در این مطلب از نیوفان، می‌خواهیم شما را به آرامش دعوت کنیم تا همانند طبیعت با هم رها کنیم و چرخه‌ی همه چیزهایی که در زندگی شکل می‌گیرند و ناپدید می‌شوند را بپذیریم. هر چیزی آغازی دارد و پایانی؛ نفس ما از نخستین دم تا آخرین بازدم در وجود ما جاری است و یادآور جزر و مد در اکوسیستم درونی‌مان است.

پذیرش آنچه هست

پذیرش کلید اصلی همه چیز است؛ این ما را به لحظه‌ی ابدی حال حاضر می‌آورد و کمک می‌کند تا با آنچه هست در صلح باشیم. اگر به دنبال شادی و خوشبختی واقعی و پایدار هستید، درک مفهوم پذیرش بخشی از سفر شما خواهد بود. وقتی به چیزی بیش از حد وابسته می‌شویم، آن چیز کنترل و تسلطی بر ما پیدا می‌کند. ایگو (خود) یکی از این موارد است که به منبع تمام نارضایتی‌های ما تبدیل می‌شود.

راه رفتن زیر رنگ‌های متغیر پاییز به ما یادآوری می‌کند که چگونه رها کردن می‌تواند شادی‌آفرین باشد. در بهار از رشد تازه و ظریف درختان شگفت‌زده می‌شویم و در پاییز از رنگ‌های غنی و تردی که زیر پای ما خرد می‌شود لذت می‌بریم. هوا تازه است و خود را یک سال بزرگ‌تر می‌یابیم. اکنون زمان مناسبی است تا از خود بپرسیم:

آماده‌ام چه چیزی را رها کنم؟

آماده‌ام چه چیزی را بپذیرم؟

کدام جنبه‌های زندگی‌ام نیاز به تغییر دارند؟

ما تمایل داریم چیزها، افراد، شغل‌ها و خاطرات را نگه داریم؛ گویی که این موارد ما را تعریف می‌کنند یا نشان‌دهنده‌ی اهمیت ما در این دنیا هستند. فراموش می‌کنیم که همه چیز مانند جدا شدن برگ‌ها از شاخه، در حال جریان است. تغییر اجتناب‌ناپذیر است. شما باید تصمیم بگیرید که آنچه را که هست، بپذیرید یا این که مقاومت کنید و وقتی تغییر به‌طور طبیعی و بدون اجازه‌ی شما رخ می‌دهد، نباید عصبانی شوید؛ زیرا به هر حال تغییر خواهد آمد. برای زندگی در زیبایی این لحظه، باید از ترس رها شوید و با چرخه‌ی همه چیز در هماهنگی باشید.

تمایل به رها کردن

درختان نه تنها زیبا بلکه بسیار مقاوم هستند. با اعتماد به نفس، برگ‌های سبز خود را می‌ریزند و خود را در برابر سختی‌های زمستان قرار می‌دهند. درختان می‌دانند که با رها کردن آنچه دیگر به کارشان نمی‌آید، می‌توانند انرژی بیشتری ذخیره کنند تا تمام زمستان را زنده بمانند و در بهار دوباره فرآیند زندگی را آغاز کنند. در زندگی شما نیز چیزهایی وجود دارد که شما را به عقب می‌رانند. مواردی که انرژی شما را می‌گیرند و مانع از ایجاد تحول و رشد لازم می‌شوند. این روزها، زمان مناسبی برای پرسیدن این سوالات است:

اگر این را رها کنم، از چه چیزی می‌ترسم؟

انرژی من کجا بهتر به کار می‌رود؟

درون من چه چیزی آماده تغییر است؟

رها کردن به اعتماد نیاز دارد. پاییز یادآور قول زمین به ماست. ما می‌دانیم که هر فصل به فصل بعدی می‌انجامد، اما پذیرفتن این موضوع در زندگی خودمان می‌تواند چالشی جدی باشد. روزی جدید در انتظار ماست، اما باید گذشته را کنار بگذاریم تا جا برای چیزهای جدید باز شود. اکنون درباره زندگی‌تان تامل کنید. همه چیز در زندگی شما نتیجه آغازهای جدید و چیزهایی است که رها کرده‌اید. خانه، شغل، روابط، همه و همه بخشی از یک چرخه‌اند.

ما این روند را در طبیعت و زندگی خود مشاهده می‌کنیم، اما غالباً آن را در زندگی خود فراموش کرده و تمرکزمان را از دست می‌دهیم. نتیجه چیزی جز آشفتگی نخواهد بود! زمستان می‌تواند تاریک و سرد باشد، اما اگر آماده پذیرش حقایق سخت زندگی باشیم، نوید بازسازی را به همراه دارد. بگذارید پاییز به شما در رهایی کمک کند، قدرت ببخشد و راه را برای آینده هموار کند.

تنفس در پاییز

همان‌طور که اشاره کردیم، پاییز زمان مناسبی برای فکر کردن درباره چیزهایی است که دیگر زمانشان در زندگی ما به پایان رسیده است. این فصل، زمانی برای برداشت محصول و پاکسازی سکون در چشم‌انداز درونی‌مان به منظور آماده‌سازی برای فصل جدید است. کار با نَفَس به ما کمک می‌کند تا انرژی‌های حبس شده در بدن را آزاد کنیم. این روش به ما امکان می‌دهد که احساسات حل‌نشده و سرکوب‌شده را پردازش کنیم، بدون نیاز به تجربه مجدد تروما یا ضربه‌ی آن. این یک راه است تا دنیای درونی‌مان در تغییرات فصلی زندگی‌مان از ما حمایت کند.

با استفاده از تنفس، می‌توانیم از آنچه دیگر به آن نیاز نداریم، رها شویم. می‌توانیم انرژی‌مان را بر روی رشد، شادی، پذیرش و سپاسگزاری متمرکز کنیم. تنفس آگاهانه و هوشیارانه روشی است برای آزادسازی احساسات محبوس گذشته، تا بتوانیم آن‌ها را رها کرده و با اطمینان به سمت رشد جدید پیش برویم.

در ادامه، یک راهنمای مدیتیشن تنفسی ارائه می‌دهیم. این مدیتیشن به گونه‌ای طراحی شده که می‌توانید آن را در حالت نشسته یا درازکشیده در خانه انجام دهید. همچنین می‌توانید از آن در پیاده‌روی‌های پاییزی خود استفاده کنید. این مدیتیشن فرصتی است برای آزادسازی انرژی محبوس و اجازه دادن به خود برای رهایی با آرامش و پذیرش آنچه هست.

راهنمای مدیتیشن تنفسی برای آزادسازی

• مکانی راحت برای نشستن یا دراز کشیدن پیدا کنید. اجازه دهید پشت‌تان صاف شود و بدنتان در حالت آرام قرار گیرد.
• چشم‌هایتان را ببندید و توجه‌تان را به نوک بینی متمرکز کنید. به هر دم و بازدم آگاه باشید.
• به آرامی شروع کنید به طولانی‌تر کردن هر نفس از طریق بینی.
• بازدم را از دهان با آرامش، طولانی و با آگاهی انجام دهید.
• هر نفس را به عمق شکم هدایت کنید و بگذارید شکم در زمان دم بزرگ شود و در زمان بازدم به حالت اولیه بازگردد.
• اجازه دهید نفس‌تان جالب‌ترین چیز در دنیای شما باشد. بگذارید افکار مانند ابرهای عبوری در یک روز تابستانی، در ذهنتان حرکت کنند.
• متوجه شوید که چگونه بدنتان با هر بازدم بیشتر آرام می‌شود.
• چشمانتان را بسته و خود را در طبیعت تصور کنید.
• رنگ‌ها را ببینید.
• دما را حس کنید.
• بوها را متوجه شوید.
• صداها را بشنوید.
• همه چیزهایی که می‌بینید را حس کنید.
• احساساتی که دارید را ببینید.
• پس از اینکه به تصویری واضح از خودتان رسیدید، افکارتان را روی چیزی متمرکز کنید که می‌خواهید وابستگی به آن را رها کنید.
• تمرکز را روی آن چیز نگه دارید و نفس خود را در اطراف آن عمیق‌تر کنید. با هر دم، برای تمام چیزهایی که به زندگی‌تان داده، سپاسگزاری کنید و با هر بازدم به آرامی آن را به جهان بسپارید.
• این فرآیند را برای حدود ۱۰ دور نفس کشیدن (یعنی ۱۰ دم و ۱۰ بازدم) ادامه دهید.
• حالا توجه خود را به تحول معطوف کنید.
• زندگی‌تان را پس از رها کردن این یک چیز تصور کنید.
• تأثیر مثبتی که این تغییر خواهد داشت را در ذهن داشته باشید.
• تا زمانی که این حس خوب وجود دارد، در این واقعیت جدید بمانید.
• وقتی آماده بودید تا این مدیتیشن تنفسی را به پایان برسانید، چند دور نفس عمیق بکشید و بدنتان را به آرامی بکشید.
• دست‌های خود را با یک نفس عمیق به سوی آسمان ببرید و در حالت دعا به هم برسانید.
• با بازدم، دست‌هایتان را از خط مرکزی بدن پایین بیاورید و آن‌ها را در مرکز قلب برای ۲ یا ۳ دور نفس دیگر به آرامی نگه دارید.
• وقتی آماده بودید، چشمانتان را باز کنید و اجازه دهید احساساتتان شما را به سمت پذیرش هدایت کنند.

منبع: maryclymer