رتبه‌بندی فیلم‌های سوپرمن از بدترین تا بهترین

“سوپرمن” یکی از معروف‌ترین شخصیت‌های ژانر ابرقهرمانی است که تقریباً همه با او آشنا هستند. این مرد تنومند با لباس آبی و قرمز و شنل، با توان فیزیکی فوق‌العاده و قابل تصور، مورد شناخت قرار گرفته و از چشمانش لیزر شلیک می‌کند. حضور سوپرمن در دنیای سینما نیز با ساخت فیلم‌های متعددی به‌وجود آمده است. این فیلم‌ها بازخوردهای مختلفی داشته‌اند و به موفقیت یکسانی نرسیده‌اند.

سوپرمن، که نام واقعی‌اش کال-ال است، در دهه‌ی ۳۰ میلادی توسط جری سیگل و جو شوستر خلق شد. آن زمان ژانر ابرقهرمانی در دنیای کمیک هنوز به محبوبیت بالایی نرسیده بود و کمیک‌استریپ‌ها اغلب به محور کمدی و ماجراجویی می‌پرداختند. اما سیگل و شوستر تصمیم گرفتند شخصیتی منحصربه‌فرد خلق کنند، فردی با قدرت‌های غیرمنتظره و هویت دوگانه. این شخصیت، یکی از اولین ابرقهرمانان تاریخ، در شماره‌ی اول “اکشن کامیکس” با نام سوپرمن معرفی شد.

با گذشت بیش از ۸۰ سال، سوپرمن همچنان یکی از محبوب‌ترین ابرقهرمان‌های دنیای کمیک و سینما است. او به عنوان نماد قدرت، عدالت و شجاعت شناخته می‌شود. این قهرمان از فضا آمده و حالا با نام کلارک کنت در میان انسان‌ها زندگی می‌کند. او یک روزنامه‌نگار خوش‌قلب در دیلی پلنت و ساکن شهر متروپلیس است که در صورت نیاز، لباس سوپرمن را بر تن می‌کند تا انسان‌های نگون‌بخت را از خطرات نجات دهد.

سوپرمن از دهه‌ی ۵۰ میلادی با فیلم “سوپرمن و مردان کورموش” وارد دنیای سینما شد. اما برای اکثر سینمادوستان، فیلم “سوپرمن” (۱۹۷۸) با بازی کریستوفر ریو و جلوه‌های ویژه‌ای که داشت، به عنوان آغاز اصلی شخصیت در نظر گرفته می‌شود.

پس از سقوط شخصیت با فیلم “در جستجوی صلح”، سوپرمن نزدیک به دو دهه به بازنشستگی رفت. اما برایان سینگر او را بازگرداند و سپس زک اسنایدر یک نسخه‌ی مدرن‌تر از او را عرضه کرد. حالا با بازیگر جوان هالیوودی، دیوید کورنسوت، قرار است نقش سوپرمن را بازی کند و با “سوپرمن: میراث” در سال ۲۰۲۵، فصل جدیدی از فیلم‌های سوپرمن و جهان سینمایی دی‌سی آغاز شود. این فیلم مورد انتظار می‌تواند محبوبیت این ابرقهرمان مشهور دی‌سی را افزایش دهد، اما قبل از اکران آن، مفید است که به نسخه‌های گذشته نیز نگاهی انداخت.

۱۰- سوپرمن ۴: در جستجوی صلح (Superman IV: The Quest for Peace)

• سال اکران: ۱۹۸۷
• کارگردان: سیدنی جی. فیوری
• بازیگران: کریستوفر ریو، جین هکمن، جکی کوپر، مارک مک‌کلور، جان کرایر، سام وانامیکر، ماریل همینگوی
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۳.۷ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۱۰ از ۱۰۰

با وجود اینکه کریستوفر ریو به عنوان سوپرمن فوق‌العاده تلقی می‌شود، اما حتی او نتوانست فیلم “سوپرمن ۴: در جستجوی صلح” را نجات دهد. این فیلم بدون حضور تهیه‌کنندگان اصلی‌اش، الکساندر و ایلیا سالکایند، ساخته شد و کریستوفر ریو تنها به دلیل حقوق پیشنهادی بالا از سوی برادران وارنر، در آن شرکت کرد. بودجه این فیلم هم پیش از شروع فیلم‌برداری به طور تقریبی نصف شد. سوپرمن ۴ حالا در فهرست بدترین فیلم‌های تاریخ جایگاه ویژه‌ای دارد و در کنار یکی از بدترین فیلمنامه‌ها و سکانس‌های اکشن ضعیف، جلوه‌های ویژه‌ی تراژیک آن هیچ تأثیری را روی تماشاگران نمی‌گذارد. به وضوح مشخص است که سازندگان از دو قسمت اول سوپرمن هیچ درکی ندارند و جادویی که در دو نسخه‌ی اول مشهود بوده، کاملاً از بین رفته است.

“در جستجوی صلح” که خداحافظی کریستوفر ریو با این ابرقهرمان را نشان می‌دهد، متاسفانه بدترین فیلم سوپرمن در تاریخ است و فاصله قابل توجهی با نسخه‌های دیگر دارد. از تأثیرات جاودانه‌ی این نسخه فقط این نکته آشکار است که پس از انتشار آن، تا ۱۹ سال دیگر هیچ فیلم دیگری پیرامون سوپرمن ساخته و اکران نشد.

۹- سوپرمن ۳ (Superman III)

• سال اکران: ۱۹۸۳
• کارگردان: ریچارد لستر
• بازیگران: کریستوفر ریو، ریچارد پریور، جکی کوپر، مارک مک‌کلور، انت اوتول، آنی راس، مارگو کیدر، رابرت وان
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۵ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۲۹ از ۱۰۰

“سوپرمن ۳” از قسمت چهارم فیلم بهتری است، اما حرف تازه‌ای نمی‌زند و نمی‌تواند موفقیت‌های دو نسخه‌ی اول را تکرار کند. این فیلم لحن مشخصی ندارد و خلاقیت‌های سازندگان نیز جوابگو نبوده است. به‌عنوان مثال، دو کلارک (کنت و یک سوپرمن شیطانی) در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند، اما فیلم ثبات به چشم نمی‌خورد و حفره‌های داستانی باعث می‌شود مخاطب در این جهان غرق نشود و تحت‌تاثیر قرار نگیرد. یکی از لحظات فاجعه‌بار فیلم زمانی است که سوپرمن درون یک حباب پلاستیکی گرفتار شده و نمی‌تواند نفس بکشد، که این امر مغایر با قابلیت‌های ابرقهرمانی او است.

“سوپرمن ۳” که برای سومین بار از حضور کریستوفر ریو بهره می‌برد، به‌هیچ‌وجه خود را جدی نمی‌گیرد و ارتباطی با فیلم‌های پیشین ندارد. حتی حضور لکس لوتر یا یک شرور معقول در فیلم قابل مشاهده نیست و لوئیس لین که قبلاً دوست‌داشتنی بوده، به حاشیه رفته است. کاراکتر گاس گورمن، که قرار است کمیک ریلیف فیلم باشد، به نقش ضعیف و ناکارآمدی درآمده است. در کل، فیلم‌نامه، داستان، و لحظات اکشن در “سوپرمن ۳” به اندازه‌ای خوب نیستند تا به عنوان یک اثر سینمایی باشند.

۸- بتمن در برابر سوپرمن: طلوع عدالت (Batman v. Superman: Dawn of Justice)

• سال اکران: ۲۰۱۶
• کارگردان: زک اسنایدر
• بازیگران: بن افلک، هنری کویل، ایمی آدامز، جسی آیزنبرگ، دایان لین، لارنس فیشبرن، جرمی آیرونز، هالی هانتر، گل گدوت
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۵ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۲۹ از ۱۰۰

زک اسنایدر ادعا کرده بود که فیلم “بتمن در برابر سوپرمن: طلوع عدالت” برداشتی ساختارشکن از دو قهرمان نمادین و مشهور دنیای کمیک‌ها و سینما (بتمن و سوپرمن) ارائه خواهد داد. او پُربیراه نمی‌گفت، زیرا فیلم به معنای واقعی کلمه، رویکرد متفاوتی به این دو شخصیت دارد، اما مطابق انتظار، این برداشت نامتعارف بازخوردهای ضدونقیضی دریافت کرد. بعضی از طرفداران، برداشت زک اسنایدر از این دو ابرقهرمان را تحسین کردند و بعضی دیگر آن را غیرمنطقی و حتی ضعیف دانستند. با این حال، بسیاری از طرفداران هیجان‌زده بودند تا تقابل بتمن و سوپرمن را برای نخستین بار روی پرده تماشا کنند.

فیلم اما متاسفانه شبیه تبلیغات، اسمش یا حتی وعده‌هایش نبود، به مسیر متفاوتی رفت و اکثر طرفداران به خواسته‌های خود نرسیدند. “طلوع عدالت” نکات مثبتی هم دارد، از جمله فیلمبرداری درخشان لری فانگ، موسیقی متن خوب هانس زیمر و جانکی ایکس‌ال و همچنین بررسی تقابل سیاهی و سفیدی نهفته در وجود انسان که جالب توجه بود. با وجود این، احساس می‌شود که یا سوپرمن را درک نمی‌کند یا علاقه‌ای به آن ندارد، زیرا اسنایدر نسبت به شخصیت بتمن هیجان بسیار بیشتری نشان می‌دهد و او اغلب در کانون توجه قرار دارد. با اینکه نسخه‌ی “برش کارگردان” فیلم در مقایسه با نسخه‌ای که در سینما اکران شد باکیفیت‌تر است، اما حالا تقریبا اکثر منتقدان و طرفداران توافق‌نظر دارند که شرکت برادران وارنر در رابطه با این فیلم تصمیم‌های نادرستی اتخاذ کرد؛ این در حالی است که رویکرد صحیح آن‌ها می‌توانست ما را با یکی از بهترین فیلم‌های سوپرمن روبه‌رو کند.

۷- لیگ عدالت (Justice League)

• سال اکران: ۲۰۱۷
• کارگردان: زک اسنایدر
• بازیگران: بن افلک، هنری کویل، ایمی آدامز، گل گدوت، ازرا میلر، جیسون موموآ، ری فیشر، جرمی آیرونز، دایان لین
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۱ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۳۹ از ۱۰۰

«لیگ عدالت» از جمله فیلم‌هایی بزرگ بود که “باید” در گیشه موفق می‌شد. این اثر با حضور شخصیت‌های شناخته‌شده‌ی دنیای کمیک مانند سوپرمن (هنری کویل)، زن شگفت‌انگیز (گل گدوت)، بتمن (بن افلک)، فلش (ازرا میلر) و آکوامن (جیسون موموآ) خود را به چالش کشید. ابتدا همه چیز امیدوارکننده پیش می‌رفت، اما در اواسط فیلم‌برداری، زک اسنایدر و همسرش به دلیل یک تراژدی خانوادگی (خودکشی و مرگ دخترشان) مجبور به ترک پروژه شدند. سپس جاس ویدون، کارگردان «انتقام‌جویان» (۲۰۱۲) و دنباله‌اش، به عنوان جایگزین انتخاب شد تا فیلم را تکمیل کند. ویدون که به نظر می‌رسد علاقه‌ای به برداشت اسنایدر از لیگ عدالت نداشت، بسیاری از بخش‌های فیلم را تغییر داد و بخش‌های دیگر را هم دوباره فیلم‌برداری کرد. نتیجه یک افتضاح بزرگ بود که نه‌تنها نقدهای منفی متعددی دریافت کرد بلکه در گیشه هم شکست خورد و حدود ۶۰ میلیون دلار به دی‌سی ضرر زد.

فیلم اگرچه نام زک اسنایدر را در مقام کارگردان دارد، اما در واقع محصول دخالت‌های استودیو و جاس ویدون است. اسنایدر حتی نسخه‌ای که در سینماها به نمایش درآمد را یک بار ندیده بود. از همان لحظه‌ی اول، تیر خلاص را به سوپرمن می‌زند؛ یعنی جایی‌ که ویدیوی کوتاهی از سوپرمن را تماشا می‌کنیم. از آنجایی که هنری کویل به سراغ پروژه‌ی بعدی‌اش، «مأموریت: غیرممکن – فال‌اوت» رفته و برای این نقش سبیل گذاشته بود، وقتی که استودیوی برادران وارنر از او خواست تا برای فیلم‌برداری دوباره‌ی چند سکانس لیگ عدالت بازگردد، او سبیل خود را نتراشید تا آن‌ها مجبور شوند از جلوه‌های ویژه استفاده و آن را به‌صورت دیجیتالی حذف کنند.

این تلاش‌ها جواب نداد و البته تلاش‌های دی‌سی برای اینکه فیلم در مقایسه با «بتمن در برابر سوپرمن: طلوع عدالت» بازخوردهای مثبت‌تری دریافت کند هم جواب نداد (آن‌ها فیلم را به اثری رنگارنگ و چیزی شبیه به «انتقام‌جویان» تبدیل کرده بودند). فیلم علی‌رغم همه‌ی ضعف‌هایی که دارد، در مجموع برداشت چندان بدی از سوپرمن ارائه نمی‌دهد و او در مقایسه با دو نسخه پیشین، به فیلم‌های کلاسیک نزدیکی دارد. «لیگ عدالت» یک افتضاح تمام‌عیار است اما اگر سخت‌گیر نباشیم، سوپرمن را می‌توانیم یکی از نکات مثبت آن بدانیم.

۶- سوپرمن و مردان کورموش (Superman and the Mole Men)

• سال اکران: ۱۹۵۱
• کارگردان: لی شولم
• بازیگران: جرج ریوز، فیلیس کوتس، جف کوری، جی. فارل مک‌دانلد، استنلی اندروز، بایرون فولگر، جری مارن
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۵.۵ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۱ از ۱۰۰

در این فیلم کلاسیک، کلارک کنت و لوئیس لین به شهر کوچک سیلزبی سفر می‌کنند تا لین مقاله‌ای درباره‌ی بزرگ‌ترین چاه نفت جهان بنویسد. اما وارد شهر شده و متوجه می‌شوند که این چاه به دلایل نامشخص تعطیل شده است. با این حال، شب‌ها، مردانی عجیب‌وغریب (و احتمالاً آغشته به رادیواکتیو) از چاه خارج می‌شوند و شهر را به آشوب می‌کشانند.

«سوپرمن و مردان کورموش» یک فیلم مستقل سیاه و سفید است که لی شولم در ۱۲ روز فیلم‌برداری کرده است. این فیلم اصلی برای سریال تلویزیونی «ماجراجویی‌های سوپرمن» ساخته شده بود که در دهه‌ی ۵۰ میلادی پخش شد. جرج ریوز در نقش کلارک کنت عملکردی قابل تحسین ارائه داده و برداشت حماسی از سوپرمن را به تصویر کشید. همچنین، بازی فیلیس کوتس در نقش لوئیس لین به یاد ماندنی بوده و نقش مهمی در پیچیدگی داستان داشته است. اگرچه جلوه‌های ویژه این فیلم احتمالاً حالا قدیمی شده باشند، اما داستان «سوپرمن و مردان کورموش» همچنان ارزش تماشا را دارد و از زمان خود بهتر نشان می‌دهد.

۵- لیگ عدالت زک اسنایدر (Zack Snyder’s Justice League)

• سال اکران: ۲۰۲۱
• کارگردان: زک اسنایدر
• بازیگران: بن افلک، هنری کویل، گل گدوت، ری فیشر، ازرا میلر، جیسون موموآ، هری لنیکس، ایمی آدامز، جرمی آیرونز
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۷.۹ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۷۲ از ۱۰۰

پس از تلاش‌های بی‌وقفه‌ی طرفداران و چندین سال انتظار، سرانجام نسخه‌ی «اسنایدر کات» فیلم «لیگ عدالت» سال ۲۰۲۰ از سرویس اچ‌بی‌او مکس منتشر شد. این نسخه همان‌چیزی بود که باید از ابتدا روی پرده می‌رفت؛ یک فیلم سیاه که در آن از رنگ‌بندی کارتونی جاس ویدون و سکانس‌های کمدی درجه‌دو خبری نیست. این فیلم با بودجه‌ای ۷۰ میلیون دلاری تکمیل شد و حتی چند نمای جدید هم داشت که در یکی از آن‌ها شاهد رویارویی بن افلک و جوکر (جرد لتو) بودیم. سال ۲۰۲۱، اسنایدر در مصاحبه‌ای گفت که لیگ عدالت ابتدا قرار بود قسمت اول یک سه‌گانه باشد. در حالی که طرفداران نسخه‌ی اسنایدر کات امیدوار بودند که این دو دنباله هم در نهایت ساخته شود اما واقعیت این است که این اتفاق رخ نخواهد داد. اسنایدر این رابطه گفته است: «برادران وارنر همواره علیه اسنایدر بوده است. چه می‌توانم بگویم؟ آن‌ها به ایده‌ها و برداشت‌های من علاقه‌ای ندارند».

و اما سوپرمن، این شخصیت اگرچه در نیمه‌ی اول فیلم حضور ندارد اما ورود او هر کسی را هیجان‌زده می‌کند. سوپرمن می‌تواند الهام‌بخش هر کسی باشد و زک اسنایدر در لیگ عدالت، تاثیرات این شخصیت بر مردم – و دیگر ابرقهرمانان – را بررسی می‌کند. با اینکه به برخی از ابعاد سوپرمن در فیلم انتقاد وارد است (مانند لباس سیاهی که پوشیده است یا اینکه سوپرمنِ «شیطانی» لباس کلاسیک بتمن را برتن دارد) اما برداشت اسنایدر از سوپرمنِ هنری کاویل، قابل‌قبول است و متوجه می‌شویم که چرا این ابرقهرمان بزرگ همواره نقشی کلیدی در فیلم‌های دی‌سی داشته است.

۴- مرد پولادین (Man of Steel)

• سال اکران: ۲۰۱۳
• کارگردان: زک اسنایدر
• بازیگران: هنری کویل، ایمی آدامز، مایکل شانون، کوین کاستنر، دایان لین، لارنس فیشبرن، آنتیه تراوه، راسل کرو
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۷.۱ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۵۶ از ۱۰۰

«مرد پولادین» شخصیت سوپرمن را در بطن جهانی عرضه می‌کند که نسبت به فیلم‌های پیشین، واقع‌گرایی بیشتری دارد (اگرچه در تاریک نشان دادن آن اندکی افراطی عمل می‌کند). در جهانی که زک اسنایدر ساخته است، ابرقهرمان بودن عواقب سنگینی دارد و کسی که می‌خواهد به یک قهرمان محبوب تبدیل شود، باید مراحل چالش‌برانگیزی را از سر بگذارند و درس‌های مهمی بگیرد. با اینکه اسنایدر اهداف متفاوتی را با این فیلم دنبال کرده است – و به همه‌ی آن‌ها نمی‌رسد – اما یکی از موفقیت‌های او این است که به مخاطب نشان می‌دهد کلارک کنت بودن چه حسی دارد و ما با او همذات‌پنداری می‌کنیم.

مرد پولادین سکانس‌های اکشن فوق‌العاده‌‎ای دارد که در زمره‌ی بهترین‌های یک دهه‌ی اخیر قرار می‌گیرند. با وجود کیفیت فنی فیلم و زیبایی‌های بصری، ساخته‌ی زک اسنایدر یک مشکل اساسی دارد: سوپرمن گویی اهمیت زیادی به نجات مردم نمی‌دهد و دغدغه‌های دیگری دارد. اسنایدر می‌خواست تا یک برداشت مدرن از سوپرمن ارائه دهد اما در این مسیر فراموش می‌کند که دلیل اصلی محبوبیت این ابرقهرمان چیست. (خطر اسپویل)، اینکه سوپرمن گردن ژنرال زاد (مایکل شانون) را می‌شکند هم تصمیم بحث‌برانگیزی بود که مورد انتقاد قرار گرفت. اکنون فراموش کرده‌ایم اما در سال ۲۰۱۳، هنگامی که مرد پولادین روی پرده رفت، وعده‌ی روزهای هیجان‌انگیزی را برای این ابرقهرمان و همچنین دنیای توسعه‌یافته دی‌سی می‌داد.

۳- سوپرمن ۲ (Superman II)

• سال اکران: ۱۹۸۰
• کارگردان: ریچارد لستر
• بازیگران: کریستوفر ریو، جین هکمن، ند بیتی، جکی کوپر، سارا داگلاس، مارگو کیدر، جک اوهالوران، ترنس استامپ
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۸ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۳ از ۱۰۰

دنباله‌ی پرسروصدای فیلم موفق «سوپرمن» (۱۹۷۸)، «سوپرمن ۲» بی‌تردید یکی از آثار ماندگار ژانر ابرقهرمانی از دهه‌ی ۸۰ میلادی است. بخش اعظمی از قصه، پیرامون کشمکش‌های کلارک کنت اتفاق می‌افتد که می‌خواهد هویت دوگانه‌اش میان کلارک کنت و سوپرمن را مدیریت کند و با مشکلات اساسی روبه‌رو می‌شود. کلارک در طول فیلم، بارها به چالش کشیده می‌شود زیرا می‌خواهد مثل انسان‌ها یک زندگی عادی داشته باشد اما هم‌زمان ‌مسئولیت‌های مهمی بر دوش او است و نمی‌تواند وظایف خود به‌عنوان یک ابرقهرمان را فراموش کند.

سوپرمن ۲ موفق می‌شود تا از شخصیت قدرتمندی همچون سوپرمن برداشتی انسانی ارائه دهد و مخاطب نه‌تنها دغدغه‌های این ابرقهرمان را درک می‌کند بلکه برای نخستین بار، معنای واقعی یک ابرقهرمانِ شکست‌ناپذیر بودن را هم می‌فهمد. ساخته‌ی ریچارد لستر به یک کتاب راهنما برای ساخت دنباله‌های ابرقهرمانی نیز تبدیل شد و آثار مشهوری همچون «مرد عنکبوتی ۲» (۲۰۰۴) از آن الهام گرفته‌اند. ناگفته نماند که از این فیلم دو نسخه وجود دارد و اگرچه نسخه‌ی برش کارگردان ریچارد دانر بهترین است اما نسخه‌ای که در سینماها اکران شد هم ارزش تماشا دارد.

۲- بازگشت سوپرمن (Superman Returns)

• سال اکران: ۲۰۰۶
• کارگردان: برایان سینگر
• بازیگران: براندون روث، کیت باسورث، کوین اسپیسی، جیمز مارسدن، فرانک لانگلا، اوا ماری سنت، پارکر پوزی
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۶.۱ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۷۴ از ۱۰۰

۱۹ سال پس از فاجعه‌ای به نام “سوپرمن ۴: در جستجوی صلح”، این ابرقهرمان با “بازگشت سوپرمن” به سینماها آمد. فیلمی به کارگردانی برایان سینگر، که با “مردان ایکس” به چهره‌ای محبوب تبدیل شده بود و یک ستاره‌ی نوظهور به نام براندون روث در نقش اصلی. این فیلم به شکلی طراحی شده است که به دو نسخه‌ی اصلی سوپرمن ادای دین کند. اگرچه به عنصر نوستالژی بیش از حد وابسته است، اما با موفقیت حس وحال سوپرمن‌های کلاسیک را بازآفرینی می‌کند و به ما یادآور می‌شود که چرا عاشق سوپرمن هستیم.

لکس لوتر درجه‌یک، جلوه‌های ویژه راضی‌کننده، داستانی متفاوت و نقش‌آفرینی خوب براندون روث (که اصلا بازی در این نقش برازنده‌ی اوست)، بازگشت سوپرمن را به یکی از بهترین‌ آثار سینمایی با محوریت این ابرقهرمان تبدیل کرد. با وجود این، سکانس‌های اکشن معدود فیلم باعث شد تا مخاطبان چندان هیجان‌زده نشوند، به‌ویژه طرفداران قدیمی که نزدیک به دو دهه در انتظار این فیلم بودند. آن روزها انتظارات از آثار ابرقهرمانی نیز متفاوت بود و این ژانر با سکانس‌های اکشن بزرگ پیوند خورده بودند. با این حال، ارزش فیلم در گذر زمان مشخص شد و تماشای بازگشت سوپرمن همچنان تجربه‌ی سینمایی جذابی است.

۱- سوپرمن (Superman: The Movie)

• سال اکران: ۱۹۷۸
• کارگردان: ریچارد دانر
• بازیگران: کریستوفر ریو، مارلون براندو، جین هکمن، بیل بـِیلی، دیوید نیل، دیوید دی کایسر
• امتیاز کاربران IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۴ از ۱۰۰

“سوپرمن” یک فیلم ابرقهرمانی افسانه‌ای است که تا هنگام حال به یاد نمی‌رود. این فیلم نه تنها یکی از نقاط عطف ژانر ابرقهرمانی و برترین فیلم‌های دهه‌ی ۷۰ میلادی است، بلکه همچنین بسیاری از طرفداران دی‌سی آن‌ را بهترین اقتباس ممکن از این ابرقهرمان می‌دانند. از انتخاب هوشمندانه کریستوفر ریو برای نقش کلارک کنت تا درک درست ریچارد دانر از رسالت این شخصیت و لحظات هیجان‌انگیزی که سوپرمن به نجات انسان‌ها می‌آید، مانند سکانسی که برخورد صاعقه به موتور یک هواپیما، آن را از کار می‌اندازد و در حالی که مسافران امیدی به زنده ماندن ندارند، سوپرمن از راه می‌رسد و از وقوع یک تراژدی بزرگ جلوگیری می‌کند.

موسیقی‌های تکرارنشدنی جان ویلیامز را هم نباید نادیده بگیریم؛ ویلیامز به معنای واقعی کلمه، چهارچوب موسیقی متن ابرقهرمانی مدرن را بنا نهاد و به منبع الهام دیگر آهنگسازان ژانر تبدیل شد. تاثیرگذاری سوپرمن به تنهایی می‌تواند به این نکته اشاره کند که از فیلم‌های محبوب رئیس مارول، کوین فایگی است و او آن را همیشه تماشا می‌کند. دیوید کورنسوت شاید سوپرمن بعدی سینما باشد و حتی فوق‌العاده ظاهر شود اما میراث این شخصیت در دنیای سینما با کریستوفر ریو آغاز شد و برای بسیاری از سینمادوستان، سوپرمن با این بازیگر و با نسخه‌ی ۱۹۷۸ معنا پیدا می‌کند.