مزایای شگفت‌انگیز ورزش برای زنان: نصف تلاش، نتایج مشابه

تحقیقات نشان داده است که زنانی که به‌طور منظم دوچرخه‌سواری یا شنا می‌کنند، در مقایسه با مردان، به میزان قابل توجهی کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از حمله قلبی یا سکته هستند، حتی اگر تلاش کمتری انجام دهند.

مقدار محدودی ورزش منظم می‌تواند مزایای عمده‌ای داشته باشد، به‌ویژه برای زنان، زیرا تحقیقات نشان داده که زنان بیشترین بهره را از تمام ورزش‌ها، از پیاده‌روی سریع گرفته تا تمرین‌های فشرده، می‌برند. این مطالعه، که بر روی بیش از ۴۰۰ هزار بزرگسال آمریکایی در یک دوره زمانی ۲۲ ساله انجام شد، نشان داد که زنان و مردانی که سبک زندگی فعال داشتند، در مقایسه با افراد کم‌تحرک، به ترتیب ۲۴ و ۱۵ درصد کمتر در معرض مرگ زودهنگام بودند.

محققان متوجه شدند که زنان فعال همچنین ۳۶ درصد کمتر در معرض خطر حمله قلبی کشنده، سکته مغزی یا سایر مشکلات قلبی عروقی بودند، در حالی که این رقم در میان مردان ۱۴ درصد بود.

از طرف دیگر، متخصصان امیدوارند که این یافته‌ها و دانستن این نکته که تلاش کم می‌تواند تفاوتی واقعی ایجاد کند، زنان بیشتری را به ورزش تشویق کند.

محققان متوجه شدند که زنان فعال همچنین ۳۶ درصد کمتر در معرض خطر حمله قلبی کشنده، سکته مغزی یا سایر مشکلات قلبی عروقی بودند، در حالی که این رقم در میان مردان ۱۴ درصد بود.

از طرف دیگر، متخصصان امیدوارند که این یافته‌ها و دانستن این نکته که تلاش کم می‌تواند تفاوتی واقعی ایجاد کند، زنان بیشتری را به ورزش تشویق کند.

در حالی که مردان برای بهره‌مندی از مزایای کامل ورزش متوسط، باید ۳۰۰ دقیقه یا پنج ساعت ورزش انجام دهند، زنان می‌توانند با تنها ۱۴۰ دقیقه یا دو ساعت و ۲۰ دقیقه به همان دستاوردها دست یابند.

این موضوع برای ورزش‌های هوازی شدید نیز صدق می‌کند، مثل کلاس‌های اسپینینگ یا ایروبیک. برای کاهش ۱۹ درصدی خطر مرگ، زنان به ۵۷ دقیقه و مردان به یک ساعت و ۵۰ دقیقه ورزش نیاز دارند.

همچنین آشکار شد که خطر مرگ ناشی از مشکلات قلبی در زنانی که تمرینات قدرتی انجام می‌دادند، ۳۰ درصد کاهش یافته است، در حالی که در مردان تنها ۱۱ درصد کاهش یافته است.

پژوهشگران فرض می‌کنند که این مسئله ممکن است ناشی از تفاوت‌های آناتومی و فیزیولوژی باشد، زیرا زنان برای انجام ورزش‌های مشابه مردان نیاز به تلاش بیشتری دارند.

پژوهشگران به یادآوری کردند که زنانی که بیش از ۲.۵ ساعت در هفته فعالیت هوازی متوسط تا شدید داشتند یا دو یا چند جلسه در هفته فعالیت‌های تقویت‌کننده عضلانی انجام می‌دادند، دستاوردهای بیشتری داشتند.