فیلم «قاتلان ماه گل» چه تصویری از کشتار سرخپوستان ارائه می‌دهد؟

در حال حاضر، نسخه نمایش‌خانگی فیلم جدید مارتین اسکورسیزی، “قاتلان ماه گل”، در دسترس قرار گرفته و جوانب مختلف این اثر در بیشتر سایت‌های سینمایی و توسط منتقدان مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. این فیلم، بیست و ششمین فیلم بلند اسکورسیزی است و پس از یک ماه و نیم از اکران عمومی، با توجه به جلب توجه بسیاری از مخاطبان و منتقدان، به عنوان بهترین فیلم سال ۲۰۲۳ توسط هیت ملی نقد آمریکا انتخاب شده است.

این فیلم مبتنی بر رمانی غیرداستانی با عنوان “قاتلان ماه گل” می‌باشد که در سال ۲۰۱۷ توسط دیوید گرن، یک روزنامه‌نگار، منتشر شد. این رمان به بررسی قتل‌های زنجیره‌ای در یکی از قبایل معروف سرخپوست‌ها در دهه ۱۹۲۰ می‌پردازد. اسکورسیزی این داستان را به عنوان پایه فیلمنامه “قاتلان ماه گل” انتخاب کرده و آن را به تصویر کشیده است. در این اثر، بازیگران اصلی شامل لئوناردو دی‌کاپری، رابرت دنیرو و لیلی گلدستون هستند.

با این حال، یکی از مسائل مهم مطرح درباره این فیلم، تفاوت‌های آن با داستان اصلی و بیان واقعیت‌های مرتبط با پرونده کشتار سرخپوست‌هاست. در این راستا، مصاحبه‌های انجام شده با دیوید گرن نشان می‌دهد که موضوعات مهمی در فیلم به بررسی و تجسم مواقع و وقایع مختلف مربوط به این پرونده پرداخته شده است. در ادامه، با توجه به مصاحبه‌های انجام شده با گرن، تفاوت‌ها و مسائل مهم فیلم به دقت مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

۱. سرخپوستان اوسیج واقعا به اندازه‌ای که فیلم نشان می‌دهد ثروتمند بوده‌اند؟

تصویری که در فیلم “قاتلان ماه گل” از قوم اوسیج در دهه ۱۹۲۰ به تصویر کشیده شده، این قوم را به عنوان یک جامعه ثروتمند نشان می‌دهد که سفیدپوستان آمریکایی برای آنها خدمت می‌کنند. داستان، توسط دیوید گرن، با دقت به نمایانگرهای ثروت و قدرت این قوم می‌پردازد و تطابق آن با واقعیت را تأکید می‌کند. پس از تسلط سفیدپوستان بر سرزمین‌های آمریکای شمالی، اقوام سرخپوست به دلیل تصمیم‌های دولت فدرال آمریکا، تقریبا به وضعیت آوارگی منجر شده بودند.

قبل از ورود به قرن بیستم و در آغاز جنگ جهانی اول، دولت قوم اوسیج را در زمین‌های بایر ایالت اوکلاهاما مستقر ساخت. اما زمانی که ذخایر نفت عظیم در این منطقه کشف شد، همه چیز به طور جذاب تغییر یافت. بر اساس تحقیقات گرن در سال ۱۹۲۳، تقریبا ۲۰۰۰ نفر از اعضای قوم اوسیج در آن زمان زندگی می‌کردند و به طور کلی بیش از ۳۰ میلیون دلار (که به ارزش امروز تقریبا معادل ۵۰۰ میلیون دلار است) از شرکت‌های نفتی به عنوان اجاره زمین دریافت می‌کردند.

در مقابل، در دورانی که تعداد محدودی از آمریکایی‌ها به اتومبیل دسترسی داشتند، بسیاری از اوسیج‌ها دارای چندین اتومبیل بودند و خدمه‌های سفیدپوست برای آنها خدمت می‌کردند. این تصویر نشان‌دهنده تفاوت‌های اجتماعی و اقتصادی بین قوم اوسیج و سایر جوامع آمریکایی در آن دوره است.

۲. تعداد دقیق قتل‌های زنجیره‌ای اوسیج‌ها چند نفر بوده؟

بر اساس اسناد موجود، تعداد قتل‌ها به صورت رسمی به ۲۴ فقره ثبت شده است. اما دیوید گرن حدوداً ۱۰۰ فقره از این قتل‌ها را به صورت غیررسمی می‌شمارد. اسکورسیزی در راستای ساخت داستان این کشتار، تمام قتل‌ها را به عهده یک نفر و دست او قرار داده است. اما در واقعیت، هر قتل بر عهده فردی بوده و نمی‌توان به طور قطعی مشخص کرد که قتل‌ها توسط چه افرادی انجام شده‌اند.

بعضی از اوسیج‌ها، با ازدواج با سفیدپوستان، سهم زمین خود را به اختیار آنها می‌گذاشتند و سپس به دلیل مرگ طبیعی یا بیماری از دنیا می‌رفتند. اما در برخی پرونده‌ها، مسائلی همچون مسمومیت، قتل با سلاح گرم یا سرد به طور رسمی ثبت شده‌اند. یکی از مشکلات بزرگتر برای اوسیج‌ها، رابطه با پزشکان و قانون‌گذاران سفیدپوست ساکن منطقه آنها بوده است. زیرا آنان دلایل واقعی مرگ‌ها را پنهان می‌کردند و دادستان و مقامات قانونی نیز ترجیح می‌دادند به طور واضح سکوت کنند.

۳. آیا مالی بورکهارت واقعا با رئیس جمهور وقت یعنی کالوین کولیج ملاقات کرده تا درباره قتل‌های اوسیج صحبت کند؟

شخصیت مالی در واقعیت یک شخصیت واقعی است، اما دیدگاه دیوید گرن، نویسنده کتاب “قاتلان ماه گل”، نسبت به احتمال دیدار او با رییس جمهور را به شدت ابطال می‌کند. او با این کلام عنوان می‌کند: “در آن زمان، افرادی از قوم اوسیج به دیدار رییس جمهور مراجعه کرده‌اند، شاید مالی هم جزء آن حاضرین بوده باشد. اما اینکه مالی خود به شخصاً با رییس جمهور صحبت کند، برای جریان داستان فیلم غیرممکن بوده است.” با این حال، با توجه به محتوای فیلم، داستان به شکل واقعی به نظر نمی‌رسد. برعکس، ماجرای استخدام یک کاراگاه خصوصی توسط مالی برای پیدا کردن قاتل خواهرش به عنوان واقعیاتی در فیلم ارائه شده است.

۴. آیا درست است که قتل‌های اوسیج اولین پرونده سازمان اف بی آی بوده؟

در سال ۱۹۲۱، جوانی به نام جی. ادگار هوور، مسئولیت رهبری تشکیلات پیچیده و شناخته شده‌ای به نام اف بی آی را بر عهده گرفت. او هدف داشت تا یک ساختار جدید برای تحقیقات جنایی در این سازمان به وجود آورد. وقتی هوور به اف بی آی پیوست، در همان دوره‌های اولیه، موضوع اوسیج‌ها به عنوان یک چالش پیش آمد و او یک کارمند سابق با تجربه به نام تام وایت را به عنوان یک کارشناس سیاسی جنایی به اوکلاهاما اعزام کرد.

بر اساس تحقیقات دیوید گرن، این پرونده یکی از نخستین پرونده‌های پیچیده قتل بود که توسط اداره تحقیقات جدید ترتیب داده شد و به تدریج این سازمان به اف بی آی امروزی تبدیل شد. در آن دوران، صلاحیت قضایی این اداره برای مداخله در جرایم سراسری محدود بود و نمی‌توانست در تمامی پرونده‌ها دخالت کند. با این حال، قانون‌گذاری به آن صلاحیت برای رسیدگی به جرایم در اراضی بومیان آمریکا را اختصاص داده بود. این پرونده همچنین باعث کاهش محدودیت‌های اف بی آی در رسیدگی به جرایم در سراسر کشور از دهه ۱۹۳۰ به بعد گردید.

۵. ویلیام هیل به دلیل ارتباط با قتل‌های اوسیج محکوم شد، اما آیا او واقعا به قتل‌ها اعتراف کرده؟

در اسناد موجود درباره ویلیام هیل واقعی، هیچ اثری از چیزی به نام اعتراف به دیده نمی‌شود. او هیچگونه پوزش یا پشیمانی نسبت به اعتقادات خود نداشته است. زیرا او به عنوان یک توسعه‌دهنده ائدولوژی غرب، معتقد بوده که باید به شیوه زندگی بومیان آمریکا پایان داد. در واقع، ویلیام هیل در سن ۸۷ سالگی در آریزونا به طبیعت گذشت و به مرگ طبیعی دست یافت.

۶. براساس آنچه در فیلم «قاتلان ماه گل» می‌بینیم، آیا واقعا یک نمایش رادیویی وجود داشته که واقعیت‌های این پرونده را پس از سال‌ها بیان کند؟

مارتین اسکورسیزی در فیلم “قاتلان ماه گل” خود، انتهای داستان را با یک نمایش رادیویی در سبک دهه‌های ۱۹۴۰ و ۵۰ میلادی به ارمغان می‌آورد. این نمایش تحت حمایت یک برند سیگار معروف تولید شده و مخاطب را به وحشت و حیرت می‌اندازد. این نمایش به نظر می‌آید واقعی باشد، چرا که حتی دیوید گرن نیز در کتابش به آن اشاره کرده است. با این حال، تفاوت آنجاست که در نمایش رادیویی واقعی که سال‌ها پس از حادثه اوسیج اجرا شده، قرار بوده تا برجسته‌سازی اقدامات اف بی آی انجام شود. این برنامه به شکلی طراحی شده بوده تا مخاطبان بیشتر از قدرت این سازمان مطلع شوند تا قتل‌ها و فاجعه‌های انسانی. با این حال، بر اساس گزارشات دیوید گرن و تحقیقات او، واقعیت این است که در این پرونده توطئه‌هایی وجود داشته‌اند که اف بی آی هرگز آنها را افشا نکرده است.